de schuitjes moesten varen
1920 Aanvoer van bloemkool. Op de voorgrond de Pancrasser C. Ivangh. (zie zijn aanvoerbordje)
Dat het aantal tuinders in St. Pancras steeds groter werd blijkt ook uit het volgende
krantenbericht: Op 4 september 1892 besloten ruim 40 in vergadering bijeen
zijnde groentebouwers om voor gemeenschappelijke rekening een ijsbreker aan te
schaffen, die indien dit nodig is, de vaart van St. Pancras naar Broek open kan
houden. Voor de aflevering der producten is dit voor St. Pancras een dringende
behoefte.
Het lijkt of de jonge vereniging enige kinderzieken moest overwinnen.
De Oprechte Langedijker Courant schreef in 1898 dat het voor de bouwers uit St.
Pancras steeds moeilijker werd om bij dicht water hun groenten te vervoeren. Tot
die tijd ging, wanneer een ijslaag de sloten bedekte, de ijsschuit er door om open
vaarwater te behouden. Die schuit werd dan getrokken door een menigte bouwers
en arbeiders en daarvoor moesten dezen langs de kant van de sloot over de akkers
lopen.
Zolang het flink winterde kon de grond daar wel tegen. Dit veranderde zodra het
dooiweer werd, dan werd de grond door de vele voeten in elkaar gestampt met alle
nadelige gevolgen van dien. Met het oog daarop begon de eigenaar van een akker
de toegang tot zijn akker te verbieden. Hij plaatste een paal met een bord, waarop
103
