Naast bakker Kok, op ons terrein, stond een bakstenen schuur. Deze werd tijdens
de oorlog bewoonde door de weduwe Van Huut en haar zoontje Wim. Ze hadden
ook een oudere vrouw in huis. Die had een vogeltje in een aan een standaard han
gend kooitje. Vader Van Huut was piloot en kwam in de oorlog om.
De binnenwanden van het huis waren van dun karton en ik kon de ratten achter die
wand horen rennen. Wat zal die bakker Kok een last van ratten hebben gehad
Na de oorlog woonden Alie Franken en
haar moeder in hetzelfde huis, dat in de tijd
JDBHB van nnjn grootvader, bakker Vries, een
paardenstal was geweest. Alies pleegvader
heette Van der Wal. Haar eigen vader
kwam ook wel eens op bezoek.
Ze had ook nog een broertje, Aate geheten
Hij was erg slank, had bruine ogen en
blond haar en was iets ouder dan mijn
broertje Edo. Aate was doofstom, maar
maakte wel veel geluiden van "Oijoijoi-
joijoij" en dan wees hij naar voorwerpen,
waarover hij het met ons wilde hebben. Hij
lachte vaak, was een echt optimistisch jon
getje. Eens trok hij mijn kleine broertje
Edo uit de sloot. Hij moet nu ongeveer 56
jaar oud zijn. Voor dat stenen huis stond
een houten woonde schuur. In het begin
van de oorlog woonde daar een jong stel.
Hun eerste baby was reeds geboren,
ze heetten Zuurbier.
Nico Vries voor opa 's bakkerij. Later gingen ze aan de Herenweg wonen.
Toen zij weg waren, ging mijn vader in die schuur kippen houden. Die heeft hij
later, net voordat wij naar Suriname vertrokken, weer verkocht.
Tussen het huis van Alie Franken en deze houten schuur, lag ook nog een stenen
vloer. Daar moet dus ook iets hebben gestaan.
Precies achter ons huis stond een houten boet. Daarin bewaarde mijn vader allerlei
zaken. Onder andere 'kippenringen'. Ik heb deze nog, ongevraagd, geruild met het
dochtertje van Mölls, ik meen dat ze Lenie heette. Zij had bleke roze en paars-
blauwachtige dunne kippenringen, maar in vaders schuurtje lagen prachtige groene,
gele en rode brede kippenringen. We hadden een geduldige vader, want hij maakte
7
