Van alle kanten werd hem lof toegezwaaid.
Er werd o a gezegd, dat hij veel teleurstellingen kreeg te verwerken,
dat hij aanvankelijk grote idealen had gehad met de Veenderij maar dat theorie en
praktijk soms twee uitersten waren, m ieder geval hier.
Ook was hij vaak miskend. Dit was hard en beslist onverdiend. Want hij was een man
met een open, rond en eerlijk karakter, een gevoelvol mens, die helaas vaak niet werd
begrepen.
De verslaggever van de Alkmaarsche Courant voelde dat hier, met pijn in het hart,
afscheid werd genomen van een bijzonder mens, en schreef, bijna lyrisch:
In de eenzaamheid van de veenen van Sint-Pancras heeft een oogenblik poëzie
gewoond.
Daar hebben de harten van bejaarde en minder bejaarde mannen voor elkaar
geklopt
daar heeft men bewogen elkaar de hand gereikt.
daar weefde de vriendschap eene gouden genegenheid.
In de veenen van Sint-Pancras brandde het vuurtje der warme bezieling l
In de twintiger jaren was er dan weer wat meer, dan weer iets minder werkloosheid.
De turfgraverij paste zich daarbij aan: was er meer werkloosheid, dan werd er meer
veen afgegraven, was er weinig werkloosheid dan maakte men minder turf.
In de raadsvergaderingen fronste men geregeld de wenkbrauwen, bij het vernemen van
de tekorten. Soms werd er gemopperd, omdat de turf te goedkoop werd verkocht. Dan
werd geantwoord: hadden we dit met gedaan, dan hadden we bijna niets verkocht en
was de strop nog veel groter geweest.
Voordat de samenwerkmgsperiode was afgelopen werd er reeds in de Koedijker raad
verzucht: Hoe eerder de gemeente van de veenderij afkan, hoe wenselijker dit is.
En dan was het voor een raadslid niet moeilijk om iets omtrent de veenderij te vinden,
dat hij tot het mikpunt van zijn kritiek kon maken Vooral Van Kampen moest het in
de Koedijker raad vaak ontgelden.
In 1925 bracht de turf 350,- minder op dan men had geraamd.
In het begin van het seizoen bood de commissie - als lokkertje - de turf voor een laag
prijsje aan met de bedoeling deze wanneer de verkoop goed begon te lopen, de prijs
weer iets te verhogen.
Dat liep fout Van Kampen moest een dag of wat naar het buitenland en het was, alsof
de mensheid dit rook In het postkantoor rinkelde de telefoon onophoudelijk en zijn
vrouw nam ongecontroleerd bestellingen aan Op die manier werd veel turf verkocht
aan 'buitenmensen' en toen de eigen gemeentenaren kwamen opdagen, was er geen
92
