Uit St. Pancras. Een goed voorbeeld werd hier ter plaatse gegeven door den
slager Wortelboer door zijn rnndvleesch met 40 cents per kilo te verlagen.
Wie volgt
(Uit advertenties blijkt dat in die tijd ossenlappen 40 ct. per pond kostten, rundvlees 50 ct. per pond,
rollade eveneens 50 ct. en fijne biefstuk 75 ct. het pond.
Problemen van de veenderij
Het eerste jaar van de gezamenlijke veenderij werd geen succes. Er werd ca. 7.000,-
verlies geleden, dus zowel St, Pancras als Koedijk moest 3.500,- dokken
Wel, zo werd gezegd, het was werkverschaffing en dat mag wel wat kosten,
maardan kunnen het Rijk en de Provincie ook wel iets van het tekort voor hun
rekening nemen.
Een aanvraag bij het Rijk leverde 400,— voor St Pancras op maar de Koedijkers
kregen 800,- -.
Men vermoedde dat aan deze verschillende bedragen ten grondslag lag dat het in Den
Haag bekend was dat St. Pancras draagkrachtiger was dan de gemeente Koedijk en dat
de Minister daar rekening mee had gehouden.
In 1923 kwam nogmaals een vertegenwoordiger van het Ministerie van Arbeid een
kijkje nemen in de veenderij en bij het weggaan beloofde hij een gunstig rapport uit te
brengen, zodat de beide gemeenten opnieuw dachten dat het Rijk hen wel m de ver
liezen tegemoet zou komen.
In 1922 was er enige arbeidsonrust in de veenderij. De arbeiders protesteerden tegen
het lage loon, dat werd verdiend en stapten naar die gemeenteraadsleden, welke zit
ting hadden in de Veencommissie.
Ook de arbeidersbonden bemoeiden zich ermee en er vielen enige harde woorden.
De Veencommissie was uitermate slecht te spreken over het gedrag van hun arbeiders
en over dat van de bonden en bleef op het standpunt staan dat de veenderij een werk-
verschafFingsobject was en men daarom de lonen niet mocht vergelijken met die in
een normaal bedrijf
Wanneer gekeken werd naar de opzet van de veenderij, had de veencommissie niet
helemaal gelijk, want aanvankelijk hoopten de gemeentebesturen iets met het bedrijf
te verdienen.
Keek men naar de uitkomsten, alle jaren moest er flink op de veenderij worden toe
gelegd, dan kon het gelijk hun niet worden ontzegd.
90
