was de conclusie die men trok.
Met andere woorden, die turf
moet verkocht worden en daar
moeten wij arbeiders ook iets
aan doen
Werkloos
Want werkloosheid was voor
velen een schrik Niet alleen om
het doelloos en nutteloos leven,
nog meer om de armoede, die
ermee gepaard ging.
In Oudorp vroeg een gehuwde
werkloze man het gemeentebe
stuur om steun voor zichzelf
maar ook voor andere gehuwde
werklozen
Zijn brief was aan de gemeenteraad gericht en werd in een raadsvergadering
behandeld De voorzitter vertelde dat er reeds steun werd gegeven aan enkele werk
loze gezinshoofden, maar niet aan deze mijnheer, want die kreeg iedere week al
9,60 steun uit de werklozenkas en dat was voor hem genoeg.
In Alkmaar kon men er ook mee terecht. Daar was een stel mensen eerst gedurende
lange tijd werkloos en tengevolge daarvan, zonder inkomsten geweest. Toen het
gemeentebestuur de belastingaanslagen de deur uitstuurde, hadden deze mensen geen
geld om brood te kopen, laat staan om belasting te betalen.
De gezichten van deze mensen begonnen iets op te fleuren toen Alkmaar hen te werk
stelde in een "werkverschaffingsobject". Wel was hun loon uiterst laag, maar werd
gedacht, het is beter dan niets. En toen stond aan het emd van iedere week de
Alkmaarse ontvanger (een collega van P Gootjes in St.Pancras) klaar om van het
schamele loon nog 5,- m te houden ter voldoening van hun belastingschuld
Iets leuker bericht kwam bij de visserij vandaan. Daar dreigden ook mensen zonder
werk te raken, want er werd wel vis gevangen, maar veel vangsten bleven onverkocht
en bedierven. Vandaar dat de rederijvereniging aan de gemeentebesturen per brief
vroeg er bij de bevolking op aan te dringen vis te eten, want dit was zeer gezond
volksvoedsel. En de (verse) haring kostte maar 12,- per ton.
De aldus verkregen veenbrij wordt over het land uitgespreid
82
