Wel waren in de Koedijker raad enige opmerkingen gemaakt, zoals door de Zuid
ender Van der Woude, die zei: Verleden jaar kregen ze in St. Pancras nog 10,50
voor 1000 turven, maar wat gebeurt er, wanneer de prijs terug loopt en daar begmt
het wel wat op te lijken."
Geantwoord werd dat het nog winstgevend was als de prijs daalde tot 6,50.
Mulder vond dat de in de veenderij uitbetaalde lonen beneden het standaardloon
lagen en stelde voor de turf 0,50 duurder te maken om daarmee te bereiken dat er
in de veenderij een goed loon kon worden verdiend.
Hart vond dat het eigenlijk geen werkverschaffing was, want het werk moest in 4
jaar worden uitgevoerd. De door G S afgegeven vergunning was vier jaar geldig).
Niemand die hierop inging - later zou blijken dat G S beslist niet van plan was om
de veenderij als werkverschaffing te beschouwen.
Verder werd tussen St. Pancras en Koedijk afgesproken dat ze alle lusten en lasten
eerlijk zouden delen. St Pancras mocht als onkostenpost de gederfde landhuur bij de
Veencommissie in rekening brengen. Voor rekening van de veencommissie werd een
Amerikaanse windmolen gekocht, die moest zorgen voor de waterafvoer in de Man-
jeplas. Afschrijving en onderhoud van de molen waren voor rekening van de veen
commissie. Na afloop van de veenderij zou St. Pancras de molen tegen de restpnjs
overnemen.
Een overzicht van de veenderij, op de voorgrond stapels steekturf.
78
