gemeentelijke distnbutiedienst een speciale ambtenaar te benoemen Dit werd ene J
Gootjes, die dit op zich nam tegen een jaarsalaris van 500,-.
Eind 1916 deed de burgemeester bij alle winkeliers en slagers navraag naar de
voorraad die bij hen aanwezig was en hoeveel hun de aankoop had gekost. Dit moest
worden gedaan omdat men van hogerhand probeerde prijsstijgingen aan banden te
leggen.
In 1917 waren er niet voldoende aardappelen m de gemeente, B. en W. constateer
den dat er 50 zak te weinig waren. Vermoedelijk hadden de bouwers wel gezorgd
voor 'eigen' eten en was dit eveneens het geval bij hen, die over een oorlogstuintje
beschikten, maar was er ook een categorie binnen de gemeente, die het van de
handel moest hebben). B en W probeerden aardappelen in de Langedijk aan te
kopen, maar slaagden daar niet in.
Bij informatie verderop kregen ze te horen dat ze geen 50 zak konden kopen maar
wel een wagon vol
In 1918 werd de toeloop naar het kantoor van het Levensmiddelenbedrijf zo druk,
dat de normale werkzaamheden op de secretarie hierdoor werden belemmerd.
Gelukkig had postkantoorhouder Jan van Kampen toen net een nieuw kantoor laten
bouwen op de hoek van de Bovenweg en de Doorgetrokken laan (later Verlengde
Vijzellaan en nog later Rozenlaan).
Hierdoor kwam het oude postkantoor vrij en Van Kampen was genegen dit te
verhuren als een soort distributiebureau
In tijden van schaarste stijgen de prijzen.
Vandaar dat het Gemeentebestuur als beheerder van het Levensmiddelenbedrijf een
verzoek kreeg om aan de ingezetenen levensmiddelen, licht en brandstof te leveren
naar draagkracht. B. en W. voelden daar in zijn algemeenheid niet veel voor. Als er
gehoor zou worden gegeven aan dit verzoek van hogerhand, dan moest de Raad in
een besloten zitting de inwoners verdelen in een aantal klassen en dat leek het
college niet goed toe. Wel was het waar dat de tijden steeds duurder werden, maar
daar dienden werkgevers en werknemers bij het bepalen van de arbeidslonen
rekening mee te houden.
Daarom stelde het college aan de Raad voor om een aantal mensen de gelegenheid
te geven cokes te kopen voor 1,- per mud. De raad moest in een besloten zitting
aangeven welke personen daarvoor in aanmerking kwamen..
56
