Ook iemand anders had de geruchten omtrent een wijkverpleegster opgevangen.
Een reeds iets oudere mijnheer. Nog niet zo lang daarvoor was hij aan de
Twuyverweg komen wonen.
Hij was gepensioneerd, reeds vroeg, want hij had in de tropen gewerkt en zoals
meer mensen, die eerst jarenlang een druk leven leiden en dan plotseling achter de
gordijntjes in een stoel moeten zitten te niksen, had ook hij moeite met een
dergelijke ommekeer.
Het was daarom dat hij zich aanmeldde bij het college met de boodschap: "Ik heb
gehoord, dat jullie gebrek hebben aan wijkverpleging. Wel, dit werk heb ik
jarenlang gedaan. Eerst overzee, daarna lange tijd in Amsterdam. Ik ben er in
doorkneed maar ik ben nu gepensioneerd en zit me in feite wat te vervelen.
Graag wil ik dit verpleegwerk voor jullie gaan doen. Het gaat me niet om de
inkomsten, maar om iets zinnigs te kunnen doen, wanneer jullie bij wijze van
spreken mijn onkosten vergoeden, sta ik tot jullie dienst."
Hoewel ze even moesten wennen aan dit idee, wilden de heren van het college dit
aanbod niet zonder meer naast zich neerleggen.
Omdat ze zelf niet de benodigde kennis hadden, vertelden ze dokter Destrée wat
voor aanbod het college had gekregen en ze vroegen of de dokter eens met deze
sollicitant wilde gaan praten en of hij daarna zijn bevindingen aan B en W. wilde
vertellen.
Destrée nodigde de heer Van Putten, want dat was de naam van de sollicitant, uit
voor een gesprek en adviseerde daarna aan B en W "Jullie kunnen met die mijn
heer gerust in zee gaan, hij weet van de hoed en van de rand."
En toen lag de eindbeslissing bij de gemeenteraad.
In de vergadering van 19 februari 1926 kwam het onderwerp aan de orde. Het
college vertelde het bovenstaande en zei eveneens, dat het wel had moeten wennen
aan het idee een man als verpleger, maar deze mijnheer maakte op hen een zeer
gunstige indruk de dokter voelde ervoor en hetgeen misschien wel het
belangrijkste was: de man was goedkoop Dus werd er gevraagd: 'Heren van de
raad, wat zeggen jullie ervan wanneer we eens op dit aanbod ingingen We krijgen
dan geen dure verpleegster, maar een goedkope verpleger
Bij de foto op de volgende bladzijde:
De Twuvverweg omstreeks 1920. Zo te zien was er reeds elektriciteit.
In het laatste huis voor de brug heeft Bram Smit gewoond. In het huis daar\>oor de familie
Ootjes en in het huis met de erkerheeft Van Putten gewoond.
18