Voor de oorlog was de winkel 's zon
dags van 16— tot 20.uur open. Van
vakantie hadden we toen nog nooit
gehoord Dat begon pas na 1945. En
niet meteen al een week, nee, eerst
had pa slechts een paar dagen per jaar
vakantie
Voor het venten hadden we een grote
en een kleinere bakkerskar. Ook was
er een transportfiets met zo'n grote
mand er op. Wij moesten geregeld
helpen met het venten en dat deden
we dan met Kees Glas en Jan Weder
Wanneer vader ging venten - het zal
wel 's zomers zijn geweest - had hij
een wit bakkersjasje op een geruite
bakkersbroek aan en soms had hij ook nog een bijbehorende pet.
Driemaal per week werd er brood en wat dies meer zij, in de Butterhuizen bij de
families Spaan bezorgd. Natuurlijk ging dit altijd per fiets
In de laatste oorlogsjaren bakten alle Pancrasser bakkers -om brandstof te bespa
ren- in de bakkerij van Verkuil. Er waren mensen, die zelf meel hadden en daar
deeg van kneedden. Ze brachten dit in een broodpan naar de bakker, waar het dan
in de oven werd gebakken.
Toen had je ook die broodbonnen. Hele vellen hebben we volgeplakt. Die vellen
moesten we naar het distributiekantoor in Langedijk brengen en in ruil daarvoor
kreeg vader weer bonnen voor meel.
Wanneer iemand van ons op de lagere school jarig was, kwam Pa in het speel
kwartier met een doos gebak aansjouwen Alle kinderen kregen dan een gebakje
Vermoedelijk zijn er nog wel klasgenoten die zich dit herinneren Ook dit gebeurde
voor de oorlog.
Bovengenoemde Dirk Koning vertelde het volgende:
Hauwert had zijn klanten verspreid over geheel St Pancras wonen. Ook in de
Butterhuizen wonende mensen betrokken brood van hem.
De bakkerij ten tijde van Hauwert.
152
