Echter, de wik bood niet alleen voordelen, deze had ook zijn gevaren. De toen nog
'kleine Kees', als peuter reeds reislustig, was eens in de vlet gekropen en vond het
daar wondermooi maar op de een of andere manier was hij al te enthousiast en viel
te water. Hij kwam onder de schuit te liggen. Gelukkig had een 15-jarig buurmeisje
gezien, wat er gebeurde: Wijven Biersteker aarzelde geen ogenblik en sprong hem
achterna en wist hem behouden aan de vaste wal te brengen.
Op oudere leeftijd moest Kees iedere zondag tweemaal naar de kerk Maar een wik
uitkomend in de Veert bood een mooie gelegenheid om te hengelen. Vandaar dat hij
op 'zijn zondags uitgedost' de ouderlijke woning verliet, de indruk wekkend dat hij
naar de preek zou gaan, maar na een omweg te hebben gemaakt, haalde hij zijn
hengel uit de schuur en ging vissen Hoe het kwam is onbekend, misschien speelde
de duivel er mee, maar in plaats van snoeken te vangen dook hij voorover de sloot
in en werd op die manier zelf een snoek. Uit de prut wist hij weer de wal op te
klauteren en trok de conclusie: "Ik werd onmiddellijk gestraft
Als nevenverdienste hield de familie De Wit konijnen. Achter het huis hadden ze
een paar konijnenhokken., die bevolkt werden met Vlaamse reuzen. Wanneer er een
konijn geslacht moest worden, knapte Wortelboer dit karweitje op. De slager kreeg
de pels, de familie De Wit kon kluiven. Vooral vader Cor was hier dol op, maar
moeder de vrouw kookte en bakte de konijnebouten wel, aan tafel bleef ze evenwel
op afstand en raakte ze de overblijfselen van het konijn uit het hok, met geen vinger
aan. Het gebeurde, het liep tegen Kerst, dat iemand van Cor een konijn kocht. Vlak
voor Kerstmis zou hij het ophalen Op de bewuste dag kwam de man, maar toen
vader Cor het konijn voor de koper ging halen, ontdekte hij dat het hok leeg was.
De koper kon zijn geld terug krijgen, maar moest met lege handen naar huis.
Die avond lag er een briefje in het konijnenhok met wat geld. Op het briefje stond:
"Er zijn ook eerlijke dieven. Enkele dagen later zag Cor, dat het mooie zwart-witte
konijn weer in z'n hok aanwezig was. Het was moeders lievelingskonijn en zij had
de ontvoering en wat daar nog meer bij behoorde, op touw gezet.
Vader en moeder De Wit bleven er wonen totdat er voor hen een woninkje op de
Kroonenburghof was. De firma Nieuwland gebruikte daarna het huis als
opslagruimte. Eind 1999 verbrandden huis en schuur van Benedenweg 6 en
inmiddels is het perceel als bouwterrein verkocht.
146
