eens met haar praten om te proberen haar over te halen om eervol ontslag te vragen
en dan zal ik haar wijzen op de onhoudbare verstandhouding".
Vermoedelijk heeft dit gesprek in zoverre succes gehad dat mej. Trompetter de brui
eraan heeft gegeven
Een nieuwe hindernis ontstond Het viel niet mee om voor de vertrokken vroedvrouw
een goede opvolgster te vinden
Vijfjaar later sprak de raad opnieuw over de behoefte aan betere verloskundige hulp
en zien de heren twee oplossingen:
- een vroedvrouw benoemen
- of aan de behoeftigen financiële steun te verlenen, zodat ze lid konden worden van
het doktersfonds
Dit laatste was echter een vrij kostbare zaak en daarom werd besloten er eerst nog
maar eens een nachtje over te slapen
Vijf jaar daarna had het "nachtje" naar oordeel van Gedeputeerde Staten, lang ge
noeg geduurd en drongen zij in 1905 bij de Raad aan te zorgen voor betere verloskun
dige hulp in de gemeente
De heren van het Kerkplein waren het roerend eens, 'Haarlem' heeft het gelijk aan zijn
kant, echter St. Pancras is slechts een kool-gemeente en kan onmogelijk voldoende
geld ophoesten. Maar, en dit werd als antwoord teruggestuurd, de gemeente kan hier
voor wel 100,-- betalen en we gaan de armvoogden vragen eenzelfde bedrag be
schikbaar te stellen
Voor een salaris van 200,- per jaar is mej J den Das van Schoorldam bereid de
benoeming te aanvaarden.
Enkele jaren later verhoogde het burgerlijk armbestuur zijn bijdrage tot 150,—.
Tegelijk werd een verzoek aan de raad van Koedijk gericht om de, mmiddels Mevr.
J Korver - den Das geworden, vroedvrouw te benoemen voor het Zuideinde
Aanvankelijk zien de Koedijker raadsleden daar weinig heil in want de jonge dokter
Melchior, die inmiddels zijn vader als gemeentelijk genees- en verloskundige was op
gevolgd, was daarvoor aangesteld enwerd daarvoor betaald
Echter, een vergadering later deelde het Zuideinder raadslid Beets (de Zuidemder af
gevaardigden zaten niet voor mets in de raad mee dat dokter Melchior helemaal niet
73
