51
Onlangs las ik een verhaal van een dokter uit die tijd. Hij stond bekend als een gezel
schapsmens, die graag de tijd nam om bij zijn patiënten een kopje koffie te drinken
en daarbij appelgebak erg op prijs stelde.
Toen deze ziekte begon te heersen ging hij bij zijn clientèle rond, opende bij iedereen
de voordeur en riep vervolgens: "Als hier zieken zijn, moeten ze binnen blijven. Heb
je nog geen griep, blijf dan ook zoveel mogelijk binnen en ga beslist niet naar plaat
sen, waar veel mensen bij elkaar zijn. Voelt iemand zich rillerig of naar, laat die dan
een flinke borrel nemen
Een ander medicijn wist hij niet.
Naar men zei was de griepepidemie uit Spanje afkomstig.
In snel tempo verspreidde de ziekte zich over West-Europa. De oorlog zal aan de
verbreidmg hebben meegewerkt: m ons land was het niet ongewoon dat een hier
wonende militair in garnizoen lag aan de Duitse of Belgische grens, met andere
woorden: veel mensen verplaatsten zich toen over grote afstanden.
De Alkmaarsche Courant begon reeds spoedig met adviezen door te geven aan zijn
lezers, zoals:
Laat dag en nacht zoveel mogelijk frisse lucht overal in uw woning toe.
Bedenk dat krachtige luchtverversing de smetstof kan verdrijven.
Was zeer zorgvuldig uw handen bij binnenkomst van een woning Dit moet be
slist worden gedaan en eventueel kan men hieraan toevoegen al gorgelend de
mond te spoelen
Jaag geen stof op. Stof prikkelt en verontreinigt de ogen, neus en keel.
Raak geen zieken (ook geen lichte zieken) aan.
Verder vertelde de krant dat de voornaamste vormen, waaronder de Spaanse griep
zich openbaarde waren:
de gastrische, die als kenmerk had "het verschijnzel van 'sterk braken'"
de pneunomische, die gepaard ging met veel hoestbuien en slijm opgeven
en de rheumatoïde die sterke spierpijnen veroorzaakte.
Als complicatie van de Spaanse griep werd vooral de longontsteking gevreesd. Deze
ging gepaard met hoge koortsen van 39° en nog meer. Uiterlijk leken de patiënten
vaak heel normaal, ze zagen er weinig ziek uit en aten met smaak.
