gelegen in de gemeente Heerhugowaard. Eerst reden we een eind over deze weg om daarna rechtsaf te slaan. Dit pad voerde eerst langzaam om hoog in de richting van de beide spoorlijnen. Hierna volgde een in die tijd bestaande onbewaakte spoorwegovergang en vervolgens leidde de weg naar beneden naar de boerderij van de familie Wagenaar. Ook nu hadden wij ons ervan overtuigd dat aan geen van beide zijden een trein naaerae alvorens ae sooorstaven over te steken. ais eerst roetste ik Hier overheen, op ongeveer een halve meter gevolgd door mijn schoolkameraad Jan Ootjers. Op deze hoogte rijdende had je een goed zicht op de lager gelegen weilanden en de boerderij op welks erf veehouder wagenaar reeds doende was de koeien te melken. Amper de spoorwegovergang gepasseerd zijnde, klonk vlak achter ons een daverende klap, een kanonschot gelijk. Als door de bliksem getroffen stonden we in een fractie van een seconde naast onze tietsen en blikten achterwaarts in de richting van de onbewaakte spoorwegovergang. Alle bovengrondse leidingen bleken ter plekke afge broken te zijn en hingen slap en werkloos naar beneden. We zagen dat de spoorrails tengevolge van de explosie geheel naar boven waren opgekrikt. Hierdoor was een breuk ontstaan en moest worden aangenomen, dat het vervoer en transport per spoor onmogelijk waren geworden. Alvorens tot herstel hiervan over te gaan, diende reparatie plaats te vinden, dat was dui- oeniK. Na de veehouder Wagenaar, welke toehoorder van de ontploffing was ge weest te hebben medegedeeld wat was gebeurd, zijn we onthutst door deze gebeurtenissen naar onze ouders in St. Pancras terug gereden. En beiden, wonder boven wonder, heelhuids, zonder ook maar één schrammetje te hebben opgelopen. En zonder melk, ditmaal, als u begrijpt wat ik bedoel. We vroegen Jaap of hij ook iets wist omtrent de oorzaak van de ontplof fing. Hij antwoordde o.a.: "Jan Ootjers en ik veronderstelden dat er een springlading onder de rails was gelegd en dat hierbij een tijdklok was ingesteld. Dat door ons gewicht een projectiel tot ontploffing is gekomen, is haast niet aannemelijk. Na heel veel jaren ontmoetten Jan en ik elkaar tijdens de reünie van de 19

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Klin - Sint Pancras | 1999 | | pagina 23