Aan de oostkant was een ladder, die naar het dak leidde. Op een gedeelte
van het dak was een houten vloer gelegd met bankjes en omringd door een
hek
Met onze ouders waren wii od het dak toen in 1933 het luchtschiD GrafF
Zeppelin over St. Pancras vioog.
De schuur was geheel van beton gebouwd, waarschijnlijk stond de beton
bouw toen nog in de kinderschoenen.
In 1935 begon het dak in te storten en weer later werd de schuur gesloopt.
De boomgaard grensde aan de Benedenweg. De eigenaar, die elders woon
de, had daardoor wel eens moeilijkheden vanwege de hongerende jeugd
Daarom maakte hij een bord, waarop hij schreef:
ALS U STEELT EEN APPEL OF PEER
VERGEET DIT NIET: GOD ZIET U!
Toen was er een ideeën rijke en ondernemende Pancrasser, die over het hek
klom en daar onder schreef:
MAAR HIJ VERRAADT U NIET!
Ons woonhuis was rijk aan architectuur. In de woonkamer, maar nog meer
in de keuken. Later werd alles gemoderniseerd. In Toronto vind je ook nog
dergelijke oude architectuur. Ik begrijp hieruit dat in een vroegere periode
het agrarisch bedrijf een rijk bestaan opleverde. In ons gebied kon men be
hoorlijke investeringen doen dank zij de bewaarkool. Dat was toen één van
de groenten, die lange tijd kon worden bewaard.
Mijn ouders hielden van wandelen: 's winters liepen ze 's avonds een rondje
in het dorp, 's zomers op een zondagmiddag werd de Achterweg bewon
derd. Soms kregen wij dan een cent om die onder de trein te leggen. Daar
was ook een (onnodige) onbewaakte overweg die aan twee jongens het
leven kostte. Daarna werd meteen de overweg afgesloten en het straatje
afgebroken. Een Nederlands spreekwoord zegt: Als het kalf verdronken is,
dempt men de put.
Nog even iets over Bram Smit. "Ouwe Bram" zoals wij hem noemden.
(vraag van Oud St. Pancras: Heeft iemand nog
foto 's van hetgeen Gerrit hierboven beschrijft
14
