Russen, dat zodra de Fransen hen zouden zien aankomen,
dezen meteen op de vlucht zouden slaan en dat ze dan meteen
naar Alkmaar konden doorlopen.
Nu, ze konden doorlopen naar Alkmaar, maar op een andere
manier dan ze hadden gedacht.
Gisteren kwam hier nog 1 bataljon. Fransen uit Maastricht
aan.
De jongens van Ton Haak waren de 18e nog gezond. Verder
hebben we geen Doesburgers nog vernomen en ik heb de zoon
van Van Kessel ook nog gesproken.
Vanmorgen hoorde ik nog enkele kanonschoten, maar dit had
niets te betekenen.
'k Zag ook verschillende personen, die Hollandse ducaten van
de Engelsen hadden opgedaan!!!!
Op 19 september werden erg veel gewonden naar Alkmaar gebracht.
De schuiten hadden het zo druk, dat ze zich geen tijd gunden om de ge
wonde soldaten naar de plaats van bestemming te brengen, maar zetten ze
aan wal, zodra ze Alkmaar in Alkmaar waren, (de schuiten kwamen binnen door
de Bokkesluis en zetten de gewonden op de wal van de Kaarsemakersgracht). Anderen
moesten hen dan per wagen of dragend naar de plaats brengen, waar ze
verzorging konden ontvangen. De schuiten gingen terug om nieuwe ge
kwetsten van het gevechtsterrein te halen.
Toen alle kazernes vol met gewonden waren, bracht men de overigen naar
de Lutherse- en andere Alkmaarse kerken.
In de Grote Kerk werden 1200 gevangen genomen Engelse en Russische
soldaten opgesloten. Voor rekening van het Land moest het Alkmaarse
stadsbestuur hun voorzien van brood, kaas, bier, jenever en stro.
De dag daarop wilde de Franse legerleiding de gevangenen overbrengen
naar een verder achter het front liggende plaats. Daarvoor waren paarden en
wagens gevorderd.
Bij de kerk aangekomen zag de Franse commandant noch paarden, noch
wagens. Hij werd vreselijk boos en ontbood de heren van het Stadsbestuur,
ze moesten onmiddellijk bij de kerk komen en verantwoording afleggen.
134
