geerlijk toe en die wilde hij veroveren. Met moeite wisten twee bij
zijn troepen ingedeelde Franse officieren hem hiervan te weerhou
den.
Toen evenwel de berichten van Bataafs-Franse overwinningen aan
hielden (Bergen terug veroverd - Schoort eveneens) wist men hem
niet langer in toom te houden: de kanonnen op de dijk van Oudkar
spel naar Dirkshorn moesten worden veroverd. Honderd grenadiers
werden er op uitgezonden om de buit op te halen.
Nauwelijks waren dezen bij de dijk of de daar in stelling liggende
Engelsen lieten van zich horen en vielen op hen aan. De overblijven
de grenadiers sloegen op de vlucht, achtervolgd door de Engelsen.
Tegelijkertijd kwamen elders in een hinderlaag liggende troepen te
voorschijn, waardoor Daendels leger van verschillende kanten tege
lijk werd aangevallen. En het duurde niet lang, of de Bataven van
Daendels trokken in de grootste verwarring terug met achterlating
van 200 gesneuvelde soldaten en al hun geschut.
Aanvankelijk bleven de Engelsen het verslagen Bataafse leger ach
tervolgen.
Toen ze evenwel bericht ontvingen van het verzwakte Russische front
bij de kust, durfden ze hun aanval niet langer door te zetten, hielden
halt en na enige tijd trokken ze zich terug op hun uitgangstellingen.
Hadden ze dit niet gedaan dan hadden ze ongetwijfeld hun vijanden
uit het gehele gebied ten noorden van Alkmaar verdreven.
Toen Brune hoorde van Daendels debacle, was hij woedend. In niet
al te beleefde woorden gaf hij Daendels opdracht om, koste wat het
kost, het door hem op die dag verloren terrein meteen terug te ver
overen.
Verloor Daendels op die dag enkele compagnieën grenadiers, het
terrein kreeg hij door het terugtrekken van de Engelsen zonder slag
of stoot weer in handen. Zelfs zijn geschut veroverdehij terug: de
Engelsen hadden dit ongemoeid gelaten
Ook wist hij nog enkele gevangenen te maken: een stelletje achterge
bleven, beschonken Engelse soldaten, die hun overwinningsroes uit
sliepen.
131