Maar hij was reeds opgeroepen om zijn militaire dienstplicht te vervullen
Net was er een nieuwe dominee gekomen in de plaatselijke gereformeerde
kerk, Rietveld geheten En zijn vader was secretaris-generaal bij het depar
tement van oorlog - (ik meen dat het toen nog zo heette). Omdat ik wist dat
in noodgevallen men in Den Haag voor het onderwijs wel eens de hand over
't hart streek klampte ik de dominee aan en vroeg hem, hoe ik het beste kon
handelen Hij adviseerde me: Laat het bestuur een normaal verzoek schrijven
om vrijstelling ten behoeve van het onderwijs en vermeld erbij dat anders de
kinderen naar huis gestuurd moeten worden, zend dit naar het Departement
met de bij vermelding t.a.v. de heer Rietveld. Mijn vader zorgt er dan wel
voor dat het verzoek tijdig wordt behandeld
De brief kwam dus boven op de stapel en meester Brouwer kreeg op de
vooravond van zijn opkomstdatum, terwijl hij met zijn verloofde en enkele
vrienden een soort afscheidsfeestje vierde, zijn vrijstelling ten behoeve van
het onderwijs thuisbezorgd
Toen wij ongeveer een halfjaar in St Pancras woonden, kwam op een kwa
de dag meester Bakker ons ongevraagd bezoeken.
Het aantal leerlingen daalde en daalde. Met de tuinbouw ging het slecht en de
een na de ander emigreerde zoals: Piet en Cor Madderom, Jo Groen, Dirk
en Rein Leyen, Jan Kooy-Bruin, Jaap en Fem Duif met nog veel anderen
Natuurlijk emigreerden hun kinderen mee, dus de school verloor steeds meer
leerlingen en dit betekende dat er een onderwijskracht moest worden ontsla
gen.
Het bestuur was van plan om mej. B. Verweel te ontslaan en op wachtgeld te
zetten Deze wilde daar beslist niet van horen en dreigde met een rechtszaak.
Als bestuur redeneerde men: de gehuwden moeten we het langst vasthouden,
en daarna de oudsten in jaren.
Echter, de wettelijke regels waren anders. Onverschillig of men gehuwd was
of niet, de jongste in jaren was het eerst aan beurt om op te stappen. Vandaar
dat ik de boodschap kreeg: Het spijt ons, we hadden je iets anders beloofd
maar kunnen die belofte niet houden
En we waren net wat gewend in Sint Pancras
En dat niet alleen
Wel behoefden we niet bang te zijn dat we geen werk zouden kunnen vinden,
maar zouden ons dan ergens anders weer moeten inrichten en dat zo kort
147
