Uitvoerig wordt in het artikel verteld dat de familie zich uitbreidde, de zaak
zo goed ging dat al spoedig drie verschillende Van der WerfFs een scheeps
werf hadden te Drachten. Kinderen willen ook voor zich zelf beginnen en
starten in een ander dorp een helling Rond de eeuwwisseling gaan ze van
houten over op ijzeren schuiten.
Omstreeks 1920 komt het wegvervoer op en eist dit een steeds groter deel
van de vervoersmarkt. Dan komt de klad in de scheepswerven.
Vermoedelijk was het daarom dat Rinse Haickes van der Werff het Friese
Ureterp verruilde voor St. Pancras, waar de 'bouwers' hun kool en andere
tuinbouwproducten praktisch alleen per schuit vervoerden.
Hij ging wonen in één van de eerste huizen aan het Daalmeerpad, nu
'Breggegroet' geheten. Op het zgn. "eilandje" van Tol begon hij een
scheepswerf. Hij bouwde er een werkplaats en met behulp van een kaapstan
der kon hij de pramen bij de helling op lieren. Gert Tol herinnerde zich, dat
de man nogal groot was in Friesland werd hij Greate Rinze genoemd) en
r
97
Gert Tol - Jaap Miessen en Leendert Kouwen bezig met bollen rooien op 'het eilandje van Tol'
Achter hen is de werkplaats van Rinse van der WerfT. De schoorsteen behoorde bi j de kassen van
Kloosterboer. Daar was later het pompgebouwtje van de riolering aan het Daalmeerpad
