JACOBUS J. PROOST, ambachtsman en kunstenaar, (nu Destréelaan 125)
In 1918, het laatste jaar van de eerste wereldoorlog, werd Jacobus Proost te
Monnikendam geboren.
Een tiental jaren later werd de crisis voelbaar, er kwam steeds meer werkloos
heid, vandaar dat zijn ouders besloten naar Amsterdam te verhuizen in de hoop
dat de mogelijkheden om de kost te verdienen daar groter zouden zijn.
Nadat hij de lagere school had doorlopen, kon de jeugdige Proost bij een
banketbakker aan de slag Maar slagroomsoezen, mokkapunten en amandel- en
ander gebak, hoe tongstrelend dit ook mocht zijn, schonken hem weinig
arbeidsvreugde.
Toen hij dan ook hoorde dat een boekbinder best zo'n halfwas als hem kon
gebruiken bedacht hij zich geen moment, maar greep deze kans met beide
handen aan
Eninderdaad had hij zijn draai gevonden: In de grafische industrie had men
toen reeds een prima leerlingstelsel en daarvan maakte hij dankbaar gebruik en
wist zich zo tot een bekwaam vakman te ontwikkelen
De periode 1940 - 1945 was voor veel beroepen slecht. Wat niet dienstig was
aan de oorlogsindustrie had in de ogen van de bezetter weinig of geen waarde
Voor veel beroepen gold dat zij wellicht in vredestijd het gemak van de mens
dienden, maar tijdens de strijd om de overwinning konden de mensen, die in
zulke beroepen werkten en tevens de materialen, die ze ervoor gebruikten, beter
benut worden voor de Duitse oorlogsindustrie.
Ook Proost werd naar Duitsland gestuurd om mee te helpen aan de Duitse
eindoverwinning. Zoals veel anderen, kon ook hij hiermee niet van harte in
stemmen en zocht en vond hij een gelegenheid om er tussen uit te knijpen..
Na de oorlog startte hij, eerst samen met een collega, een eigen binderij, die hij
omstreeks 1950 zelfstandig voortzette.
Ruim tien jaar later - het gezin van Jacobus Proost had toen bijna 25 jaar in
Amsterdam gewoond - leek het hun beter de grote stad te verruilen voor een
dorp. Graag wilden ze zich in Castricum vestigen. Maar in die tijd was er grote
woningschaarste. De makelaars konden in de gewenste plaats niet veel
aanbieden en helemaal geen woning met bedrijfsruimte
Wel was er iets in een dorp, waarvan de familie Proost nog nooit had gehoord
Toen ze toch maar eens gingen kijken, stond de aangeboden woning met erf aan
de Achterweg te St. Pancras hen bijzonder aan en besloten ze zich daar te
vestigen.
87
