72
Helaas gooiden bestedingsbeperkingen en wat dies meer zij, roet in het eten
De ijsbaan op de Vinkenbaan leek van de baan
Weer was men aangewezen op de sloten, maar doordat meerdere tuinders
beschikten over zwaardere motoren, wisten dezen de vaargeul in de Veert
steeds open te houden en was het schaatsen gevaarlijker geworden
Geregeld ging het bestuur van de ijsclub op bezoek bij het gemeentebestuur
Een jaar of vijf was de club verstoken van een landijsbaan.
Op een dag wist raadslid Kees Duif, die nauw verwant was aan de familie
Timmerman te vertellen dat 'de Timmermannen' de zgn. Vinkenbaan aan de
gemeente wilden verkopen voor 1,— onder de uitdrukkelijke voorwaarde dat
het land dan voor een ijsbaan zou worden gebruikt.
En zo vertrok de dromedaris, die zes jaar lang netjes was opgeslagen bij
G Klijn, voor de rest van zijn leven, van de huidige Destréelaan naar de
Vinkenlaan. Daar deed hij nog enige tijd dienst.
Tot het 'beestje' zo oud en gebrekkig werd, dat het de naam van kantine niet
meer kon dragen en werd omgezien naar iets, dat beter aan het gestelde doel
kon beantwoorden
De ijsbaan aan de Vinkenlaan.
