47 DIRK ROOD. nu Destréelaan 130) Hij woonde tegenover de Meeuwenlaan. Als brandstofhandelaar verkocht hij petroleum, dat hij uitventte met een soort kar gemaakt van twee grote wielen, waartussen een reusachtig groot olievat hing. Ook hield hij een paar koeien, waarvan hij de melk uitventte. Omdat deze combinatie niet de verwachte opbrengst gaf, hield hij op met de melkventerij en ging de melk leveren aan Ouwe Roos. Zijn zoon Louw, een door zijn bazen gewaardeerde arbeider, heeft zowel op de akker als in de zuivelfabriek van Stompetoren gewerkt en nam omstreeks 1941 de petroleumverkoop van zijn vader over Hij betrok deze brandstof van De Automaat, een oliehandel, die voor de kinderen van de klanten een stripkrantje uitgaf en waarin steeds aan het eind werd vermeld: Louw hield zijn dienstbetrekking aan want hij beschouwde de brandstofhandel als een soort nevenberoep en aanvankelijk leverde dat hem, vanwege de brand- stofschaarste gedurende de oorlogsjaren, weinig op. Later nam hij van kruidenier Admiraal diens steenkoolhandel over. Deze brandstof sloeg hij zowel thuis als in de schuur van Admiraal op, die hij voor dat doel mocht gebruiken. Omdat hij er niet in slaagde het noodzakelijke middenstandsdiploma te verwerven, ging de handel onder Admiraals naam. De brandstoffen werden uitgevent met een paard en wagen. Een tijdlang had hij een mooie, witte schimmel. Het beest had, in tegenstelling met veel andere paarden, vaak de neiging om zich ergens neer te vleien en hij deed dit zelfs als de baas bezig was de kar te laden of te lossen. Tussen en met de trekbomen liet het zich zakken en ging het mooi liggen. Vanwege zijn mooie gedaante werd het eens uitverkoren om te dienen als het paard van de Sint. Bij de Witte Kerk zou de Goed-heilig-man zijn rijdier bestijgen. Heel voorkomend ging de schimmel liggen en gaf de bejaarde bisschop gelegenheid op een gemakkelijke manier in het zadel te gaan. Goed en wel gezeten wilde Sint met zijn rijtoer beginnen en gaf het paard de opdracht zich in beweging te zetten. Ondanks meerdere pogingen gelukte het noch de Sint, noch zijn begeleiders om het paard tot opstaan en lopen te bewegenEen ander trekdier, een vosseknol bezorgde Louw nogal wat narigheid. Het beest stond te eten en kreeg toen een rode biet in zijn strot, die men er onmogelijk uit kon krijgen. Het dier stond te En hoe het Pijpiedrop verder vergaat, dat lees je in de volgende A utomaat.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Klin - Sint Pancras | 1997 | | pagina 51