Te langen leste stapte onze man naar een landeigenaar toe en vroeg hem:
"Verkoop mij toch een stukje van Uw akker aan de Achterweg, want daar wil ik
bijzonder graag wonen."
Jammer voor hem kreeg hij nul op zijn request
Toen de landeigenaar overleed, was hij één van de eersten die bij de erfgenamen op
de stoep stond met zijn boven vermelde vraag.
En met meer succes
Nu woont hij al weer heel wat jaren aan de Destréelaan en wordt niet moe te
vertellen hoe mooi de Achterweg is en steevast besluit hij dan zijn betoog met
bovenstaand verhaal.
DIRK QUANT (nu S.E.L Quant, Achterweg 6 Alkmaar)
In 1913 kocht Dirk, die tot dan werkman in Heiloo was geweest, een bedrijfje aan
de Achterweg
In mei van hetzelfde jaar ging hij er met zijn nog jonge gezin wonen.
De grond was er vruchtbaar, want na enkele maanden meldde zich weer een klein
Quantje, de latere mevrouw Nel Spronk-Quant, op wier mededelingen dit verhaal
grotendeels berust
Het leven van Dirk is niet bepaald gemakkelijk geweest het was steeds hard en
lang werken.
Hij verloor op vrij jonge leeftijd zijn vrouw. Ze hadden toen een zestal, nog
jeugdige kinderen. De oudste dochter was 14 jaar en zij kreeg de zorg voor het
gezin te dragen
Dirk was vrachtrijder
Hij reed stenen en grint, dat per schip werd aangevoerd en bij een steiger, in de
nabijheid van de Halvemaansbrug, werd overgeladen op zijn wagen.
Ook vervoerde hij uit de veenderij afkomstige turf
Maar de meeste keren bestond zijn vracht uit door hemzelf afgegraven zand Het
eerste stuk land, dat hij afzandde, lag ongeveer tegenover zijn boerderijtje en was
eigendom van Manus van Wonderen
36
