28
Naderhand fuseerden beide instellingen en kregen alle banken de naam Rabo.
De bank in St. Pancras was aanvankelijk een Raiffeisenbank, hoewel er ook wel
katholieke klanten waren.
Blz. 67
I)e Manchester-vrachtauto was niet een product van de -Amerikaanse- Willys-
fabriekmaar werd als eigen merk in Engeland ge fabriceerd.
Blz. 77
De zoon van schoenmaker Kriek was een beetje bijzonder
Hij had een nieuwe fiets, maar reed er niet op. Nee, hij nam het rijwiel aan de
hand en liep zo door het dorp.
Blz. 77
Ik weet niet zeker of het volgende voorval op barbier Ploeger betrekking heeft,
maar ik vermoed van wel. Er was in elk geval een kapper in St. Pancras die ook
het scheermes hanteerde, zoals dat vroeger algemeen het geval was. De man
werd echter vergeetachtig of dement en zo gebeurde het dat iemand die vol
vertrouwen in de scheer stoel had plaatsgenomen, zonder commentaar drie keer
achter elkaar werd ingezeept en met het grote mes werd geschoren. De arme
man durfde niet uit zijn stoel op te staan uit angst, dat hem dan misschien het
mes op de keel werd gezet. Gelukkig liep het toch zonder bloedverlies af.
Blz. 149
De stichting van een nieuw bankgebouw vond niet in 1955 plaats maar in 1963.
In dat jaar ook beëindigde mijn vader het kassierschap en werd Rinsma de
directeur.
Blz. 155
De bijzonderheid van weduwe Peereboom was dat ze scheel keek. Haar ene oog
was op de klant gericht, terwijl het andere in de verte staarde. Ik weet niet of ze
dit af en toe misschien ook omwisselde. Het was een vreemde gewaarwording.
In deze omgeving aangekomen mis ik de beschrijving van woning en kantoor
van Jan Kloosterboer, barre Jande grote zakenman.
Er ging al vroeg veel om in de handel van de gebroeders Jan en Kees Klooster
boer. Toen m 'n vader er eens binnenstapte had Jan juist een telefoongesprek
met Tsjechoslowakije over de verkoop van fietsen. Blijkbaar waren het toen al
niet alleen tuinbouwprodukten die verhandeld werden, maar verschillende za
ken.