24 Verder lopend kwam je bij het huis en boet van C. Smit, die een smalspoor met een lorrie had Eens speelde ik daar met een vriend, een familielid of goede be kende van Smit, en toen raakte ik met mijn hoofd tussen de laadvloer en de as van de lorrie Jaren later droomde ik daar nog van De dag nadat er, ik meen drie, bommen op en bij de Twuyverweg vielen, raakte ik, achter ons huis, met mijn hand bekneld tussen de schoeiïng en de punt van een ijzeren schuitje. Dat bezorgde me een flink gat in de hand en daarmee moest ik naar dokter Destrée, onze huisarts. Maar ternauwernood, via een paar planken, konden we het gat in de Twuyverweg passeren. Iets verderop passeerde je het huis van de familie Glas, dat bij de Mirakelebrug stond. Soms gingen we bij K. Ploeger aan om een kop koffie te drinken, of indien no dig, om een sanitaire stop te maken. In de hoek van het Kerkplein woonde Piet Modder. Hij had nog een benzine pomp voor de deur, zo eentje met 2 maatglazen en een zwengel. Even verderop in de Hoek begon de Benedenweg en daar woonde Hette Knos- sen, die daar een kruidenierswinkeltje had. Vaak moest ik met distributiebonnen naar hem toe. Wij hadden ook een winkeltje en moesten de ontvangen bonnen op vellen van 100 stuks plakken, maar altijd in veelvouden van tien. Als je er bijv. 8 over had, kon je die niet inleveren en dan probeerde je die bij een collega te ruilen tegen andere bonnen. Zodoende moest ik naar Cnossen of Boskamp. Verder had je op het Kerkplein eerst een kapper, meen ik en daarna P. Vroegop en later Bus. Aan de andere kant van de weg had je eerst het Gemeentehuis en daarna dokter Destrée. Van hem herinner ik me dat hij, als hij bij ons kwam, bij de deur reeds vroeg: "EnEven later vroeg hij dan wat er aan de hand was. Hij fungeerde ook als tandarts, totdat er, naar ik meen, een echte tandarts kwam, Kruisheer, die een praktijkruimte bij de buren van P.Modder aan huis had Op een zondag kreeg ik fikse kiespijn. Omdat de tandarts slechts twee middagen in de week aanwezig was en zeker niet op zondag, ging ik naar dokter Destrée Eerst wilde hij de kies niet trekken, want, zei hij, "mijn gereedschap is niet ont smet en ik heb geen verdovingsspullen." Maar ik kreeg hem toch zover dat de

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Klin - Sint Pancras | 1997 | | pagina 28