10
Dit deden we waarop Rein zich meldde via de huistelefoon met "Hallo
Ons antwoord: "Ja, hier is Abe Brandsma uit St. Pancras".
Zijn reactie: "O, meester Brandsma, wat leuk dat U me opbelt. Hoe gaat het met
U en hoe is het in St Pancras
Naar waarheid antwoordde ik dat naar mijn weten alles daar in orde was, maar
dat mijn vrouw en ik nu graag wilden zien hoe het met hem ging. Inmiddels
drong het tot mij door dat we vermoedelijk niet via een gewone Hollandse inter
com met elkaar spraken en dat Rein in de mening verkeerde dat we vanuit Hol
land belden, vandaar dat ik tegelijk meldde dat we bij hem voor de deur stonden
en het leuk zouden vinden om binnengelaten te worden
We waren nog niet binnen of Rein belde zoon Jan op om deze te vertellen dat
een oude schoolmeester van hem in levende lijve bij zijn vader in de flat zat en of
Jan even wilde komen.
Jan merkte later op dat hij bij het ontvangen van dit telefoontje had gedacht:
Mijn vader is flink opgewonden, hij spreekt altijd Engels met me en nu ratelt hij
in het Nederlands, ik kan hem maar nauwelijks verstaan
In mijn herinnering was Jan een jongen van ca 7 jaar, die met één been in een
beugel liep vanwege kinderverlamming, maar niettegenstaande deze handicap in
staat was om zeer snel zich voort te bewegen.
Nu een boom van een vent, waaraan je wel kon zien dat er iets met zijn been was
geweest, maar die zich prima had ontwikkeld Als computer-deskundige is hij in
dienst van de Amerikaanse marine en wordt voor onderhoudswerk uitgezonden
naar alle delen van de wereld. Binnenkort heeft hij voldoende diensttijd om met
pensioen te gaan
Rein vertelde dat ze enkele jaren eerder waren geëmigreerd dan in Klin 11 werd
vermeld.
Na aanvankelijk ander werk te hebben verricht, was hij later te Victoria weer in
het kappersvak terug gekomen. Dat heeft hij daarna ruim 15 jaar uitgeoefend tot
hij wegens rugklachten hiervoor werd afgekeurd. Vervolgens was hij nog een
aantal jaren onderhoudsman van c v.-installaties.
