12 West-Friesland buigt voor "der keerlen God." Van alle graven uit het Hollandse huis is Floris V ongetwijfeld de meest roem ruchte Zijn leven lang streeft hij met tomeloze (en soms roekeloze) inzet naar uitbreiding van zijn grondgebied en naar hoger eer Met gewapende strijd, maar ook met list en diplomatie, probeert de graaf zijn doelen te bereiken. Zeeland en Utrecht zijn vaak het strijdtoneel en ook Vlaanderen, zelfs doet Floris een greep naar de vacante Schotse koningstroon Maar natuurlijk is West-Friesland het eerst aan de beurt Over het jaar 1272, Floris is dan 18 jaar, schrijft Melis Stoke: Floris kiest evenals de meeste van zijn voorgangers voor een aanval op West- Friesland vanuit de basis Alkmaar Vanaf de meest vooruitgeschoven positie, de Torenburg, kijkt de graaf naar het land dat het lijk van zijn vader herbergt en dat hij zo graag wil onderwerpen Maar tussen Alkmaar en de enkele kilometers verderop gelegen hoge geestgronden van Vroonen, die Floris als springplank wil gebruiken voor het vervolg van zijn expeditie, ligt een moerassig gebied dat eerst voor een doortocht geschikt moet worden gemaakt. Terwijl het ridderleger in Alkmaar verbleef liet Floris een dijk aanleggen, teneinde zijn leger een toegang te verschaffen tot de geestgronden De dijkwerkers, door gewapend voetvolk beschermd, werden echter door de hen opwachtende Westfriezen overvallen en teruggedreven Snel trok het Hollandse leger de stad uit, de vijand tegemoet De daaropvolgende confrontatie verliep rampzalig voor het leger van Floris, dat op de vlucht sloeg, en achtervolgd door de Friezen, pas bij Heiloo weer stand hield Daar wisten de Hollanders weliswaar op hun beurt de tegenstanders zware verliezen toe te brengen, maar gezien Floris' doelstelling moet de tocht in zijn geheel toch als een fiasco worden beschouwd Volgens Stoke sneuvelden er 500 Hollanders en 800 Westfriezen. Opnieuw heeft het Westfriese waterbastion stand gehouden, de jonge Hollandse graaf is een bittere ervaring rijker geworden "Doe quam Florens in sinen moede dai hi wonde wreken sinen vader..

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Klin - Sint Pancras | 1997 | | pagina 144