11
de zee", die getuige zijn tekst, niet van Westfriese sympathieën verdacht kan
worden, in zijn kroniek schreef:
Bannelingen uit Holland die in West-Friesland woonden herkenden echter de
wapens op 's konings uitrusting wèl en zeiden:
Ik betwijfel of de daders spijt van hun daad hebben gehad, (zoals Melis Stoke ons
wil doen geloven), daarvoor was de wederzijdse haat te groot, maar ze zullen wel
zijn geschrokken Zonder twijfel hebben ze begrepen dat deze gebeurtenis voor
West - Friesland grote gevolgen zou gaan hebben
Snel begraven ze de koning op een geheime plaats...
Als de dramatische gebeurtenissen tot Europa doordringen geeft dat veel
opschudding, talrijke buitenlandse kronieken uit die tijd berichten erover
De Westfriezen (evenals de Zwitsers) in het buitenland bekend om hun onwil zich
naar het feodale systeem te schikken, zijn nu ook koningsmoordenaars geworden
Wraak kan niet uitblijven
De eerst aangewezene daarvoor is uiteraard de erfopvolger van Willem II in het
graafschap Holland: Floris V
Maar Willems enige zoon is op het moment van de dood van zijn vader slechts
anderhalfjaar oud. Niemand voelt zich geroepen uit zijn naam de kastanjes uit het
vuur te halen, ook de voogden van Floris niet, het ontzag voor de Westffiezen is
kennelijk groot
Maar de zaak verjaart niet, de opvoeders van de jonge Floris hebben hem
ongetwijfeld op de feiten en op zijn plichten gewezen. Zijn vader vermoord door
opstandige boeren en begraven in ongewijde grond, geen ridder kan dat
ongewroken laten
En, afgezien van deze ridderlijke motieven, West-Friesland is een rijke buit.
"Dese Vriesche honden en wisten nyet dattet
Coninc Willem die eedel man was; maer stonden en
he sagen zijn tor keel (wapenkleed) ende zijn wapen
ende liepen over hoopen daerom als heesten.
"Gy hebt den Coninck uwen rechten Heer doot geslagen.