-83-
erg lang geduurd. Later woonde Henk Goezinne er met Sientje Stam. In de laatste
wereldoorlog woonde hij er nog en hield hij zich bezig met frauduleus slachten.
't Was 9 mei 1940.
Ik had die dag mijn truck geladen in Soignies. Dat ligt aan de weg van Brussel naar
Monsca. 40 km van Brussel. Het was een lading hardsteen voor Doesburg.
Ik kwam 's avonds aan de grens te Wuustwezel (aan de weg Antwerpen-Breda)maar ik was
te laat om uit te klaren, 's Avonds was de grens voor goederenvervoer gesloten. Dus
ging ik slapen in een hotel vlak bij de grens.
Toen ik de volgende morgen wakker werd en iets wilde eten, kon ik niemand vinden. Dus
ging ik maar naar de auto om uit te klaren. Maar de douane-beambten waren vreselijk
zenuwachtig. Afin, ik heb mijn papieren laten tekenen en ben naar de grens gereden.
Toen ik bij het grensstation Zundert aankwam zei iemand van de douane tegen me: "Kooy,
je kunt er niet door, want er liggen bomen dwars over de weg." Ik kreeg een schok. En
toen zei hij nog: "Het is oorlog. Duitsland is ons land binnen gevallen."
Op zo1n moment gaat er heel wat door je heen.
Al gauw dacht ik: "En hoe moet ik nu thuiskomen
Toen kwam er een klein vrachtautootje aan, uit Belgie en ik mocht meerijden. Achterop.
Toen we bij de over de weg liggende bomen aankwamen, reed hij dwars door hekken en over
alles, om de bomen heen.
En zo kwamen we in Breda. Hij wilde naar Rotterdam, maar dat was afgesloten, omdat er
parachutisten geland waren. Hij zei: "Wat moet ik nou Ik antwoordde:"Ga over
Gorinchem." Hij wist daar de weg niet, maar dat kon ik hem wel vertellen. Zo gingen we
richting Gorinchem, maar toen we bij Keizersveer kwamen, lag de brug al in de rivier.
Hij zei:"Wat moeten we nou Ik antwoordde: "laten we het pontje eens proberen" en
warempel dat voer nog. Maar toen we daar aankwamen, was het pontje, dat maar klein was,
net vol. Ik zag een luxe auto staan met een nummerbord, dat met G begon. Dat betekende
dat die auto uit Noord-Holland kwam. Ik kon nog net op de pont komen en nadat ik mijn
verhaal had verteld, kreeg 'k een lift van die luxe auto. Alles ging goed, tot we bij
de pont van Gorinchem kwamen. Die pont voer alleen voor militair vervoer. Ik liep daar
wat heen en weer en toen zag ik een klein bootje, met een paar mannen erin. Ik riep
naar hen: "Gaan jullie naar de overkant Ze zeiden ja, en ik mocht nog mee ook.
Zo kwam ik in Gorinchem. Ik heb me toen eerst laten scheren, want dat was die week nog
niet gebeurd.
Ik vroeg de barbier of er nog een bus naar Utrecht ging. Hij vertelde, dat dit zo was,
en reeds een half uur later. Zo ging ik per bus op weg naar Utrecht. Maar halverwege
moest iedereen uitstappen, want we werden gecontroleerd. Toen we daar zo stonden, kwam
er een luxe auto aan met een G erop en jawel, nadat ik had uitgelegd hoe ik daar was
verzeild geraakt, mocht ik mee naar Amsterdam. Hij liet me in Amsterdam bij een
tramhalte uitstappen. Met de tram ging ik dwars door Amsterdam en kon bij de Prins
Hendrikkade uitstappen. Vandaar ben ik naar het station gelopen en toen ben ik met de
Y-pont naar de overkant gegaan. Het ging allemaal als gesmeerd.
