-70-
had bij een vroegere bewoner gediend als schoenma
kerswinkel (zie verhaal mw. Ruys-Slik) en deze werd
nu omgetoverd tot kruidenierswinkel
Al gauw hadden ze, wat je noemt een winkel van Sin-
kei, er was van alles te koop:
mattenkloppers, asperine, snoep, koeietouwen, boe
zemschoppen, ansichtkaarten, grutterswaren, potten
en pannen enzenz
Aanvankelijk was de nieuwbakken kruidenier niet zo
goed op de hoogte met hetgeen hij te koop aanbood,
zo wist hij niet het verschil tussen sago en aardap
pelmeel, dat toen op dezelfde manier werden verpakt.
Hij vroeg dan: "Moet je zo'n rood of zo'n blauw
rolletje
Tot in Koedijk strekten de activiteiten zich uit en
ook daar trok de nieuwe zaak flink wat kandizie.
Mevr. Wit was afkomstig van Koedijk-kanaal en zo
doende was iedereen daar op de hoogte van hun wel
maar vooral van hun wee
Eerst werden de klanten bezocht om te vragen wat ze
nodig hadden. Vaak gaf de kruidenier aan elke klant
een opschrijfboekje, waarin deze zijn bestellingen
kon noteren. De ingevulde boekjes werden opgehaald
Vervolgens ventte hij met paard en wagen de bestel
lingen uit en werden tevens de bestelboekjes weer
terugbezorgd
Twee jaar later was de winkel reeds te klein en
moest deze worden vergroot
Wit verkocht ook in het groot: in de crisistijd
begonnen Jb. Madderom, (Benedenweg, nu Piet van
Gracht) Aris Bobeldijk (Bovenweg nu Cees en Meino
Bakker-Baken) en Cor Groen (Benedenweg noordkant
boerderij nu Sjaak Wit) winkeltjes aan huis, van
waaruit ze wat verkochten aan familieleden, buren,
vrienden en bekenden om wat neveninkomsten te heb
ben. Hun voorraden betrokken ze bij Wit.
Ging aanvankelijk mevr. Wit mee venten, later deden
hun dochters dit. Toen omstreeks 1960 de laatste
dochter trouwde, vond het echtpaar Wit dat het ge
noeg wasOm weer met vreemden te werken hadden ze
