Smit werd vaak gevraagd ook zulke oogsten op te
halen. Zo'n karwei kostte broer Klaas een duim, toen
hij bij donker met een 30-tons vlet uit Anna-Pau-
lowna kwam.
Een andere taak van de pikkenier was dat hij naast
het opkomen voor eigenbelang ook moest waken voor
dat van zijn opdrachtgever.
Niet iedereen was even eerlijk. Vooral bij het in-
en uitladen moesten ze goed opletten. Sommige kopers
probeerden wel eens de manden met elf in plaats van
tien bloemkolen te vullen.
In 1947 namen de zonen het bedrijf over.
Tot de verkaveling kwam, hadden ze goed werk, hoewel
dit toen al minder was dan vroeger. Vooral omstreeks
1960 nam dit af toen de ene na de andere tuinder het
bedrijf beëindigde, omdat ze 'het niet meer zagen
zitten' de producten brachten weinig op en de kos
ten (lonen) gingen met sprongen omhoog.
In de goede tijd brachten ze jaarlijks minstens een
vracht die gelijk was aan 800 spoorwagons van tien
ton naar de veiling.
(Het Broeker spoor bracht in die tijd per dag ca. 80
richting buitenland)
Net ten noorden van de spoorlijn stond vroeger aan
de oostkant van de Bovenweg een spoorhuisje met een
wachtruimte
De wachtruimte verdween al gauw na de oorlog de
halte was opgeheven), het huisje bleef nog ca. 20
jaar staan. De laatste bewoner was Jan de Koning.
Lang bediende hij de overwegbomen en nam hij vracht
aan voor Van Gent en Loos
Het spoorhuisje is verdwenen. Het ernaast staande
huis is nog aanwezig. Daar woonde ca. 20 jaar gele
den
HANS TAMIS, Bovenweg 2 67
Bij dit huis had hij een kleine kas, waarin hij
-21-
