-143-
binnen. Nadat Anton zich enigszins had uitgeleefd op
het hoofd van zijn slachtoffer, zag deze niet in de
spiegel maar op de grond het overgrote deel van zijn
weelderige haardos liggen. Hierop wijzend zei hij:
"Kapper, als ik de hoeveelheid zie, die ik U kom
brengen, mag U mij wel betalen."
Kramer deed net of had hij niets gehoord en knipte
rustig verder. Toen de operatie naar wens was verlo
pen, hielp hij de patiënt uit de stoel en veegde
vervolgens diens hoofdhaar op een hoop. Voordat de
klant erop verdacht was, greep hij alles bij elkaar
en stopte dat in 's mans jaszak, zeggend: "Nu moet
je me wel betalen
Omstreeks 1980 beëindigde Kramer zijn bedrijf en
kwam hier de patates-f rites eettent van KOOS AL-
BERTS, toen nog KOOS KROMMENHOEK, die 's avonds zijn
jeugdig snackbarpubliek niet alleen van een vette
hap voorzag, maar tevens liet genieten van zijn
voor-oefeningen op zanggebied.
Na hem had JAN LOGGER deze snackbar.
JAN ROOS Bovenweg 3 8
De uit Wieringerwaard afkomstig kaasmaker klein
"JANJE" Roos begon hier, op het eerdere bouwland van
Jan Gootjes, omstreeks 1900 als melkslijter. Spoedig
daarna probeerde hij zijn zaak uit te breiden met
een soort melksalon waarin een biljart kwam. (ande
ren vertelden dat hij daar een cafeetje had met een
biljart. De raadsnotulen van 1904 vertellen dat Jan
Roos voor zijn pand 'melkverlof' aanvroeg)
In ieder geval de toenmalige jeugd kortte er de tijd
met een potje biljarten. Gespeeld werd om een pan
lat. een stuk koek, zoiets als Deventer koek) Na
afloop van het spel bestelde de verliezer bij ouwe
Jan een 'panlat' en deze werd vervolgens geconsu
meerd en daarna werd gebiljart om een volgende 'pan
lat
Maar het gebeurde wel dat de jeugd na afloop van het
spel zonder iets te betalen voor biljart en 'panlat
ten' de zaak verliet.
Deze wetenschap maakt het volgende begrijpelijk:
