Kuitwaard keek haar aan, de grote ogen werden erg donker, daarop greep hij zijn forse slagersmes, wees ermee in de richting van de klant en schreeuwde:" Van welk dier moet het wezen. Van een wit, een zwart of van een bruin paard 11 De klant vloog de winkel uit en is nooit teruggeko men In de crisistijd toen er vanwege de grote werkloos heid veel armoede werd geleden, konden de armste mensen af en toe met speciaal daarvoor uitgereikte bonnen goedkoop vlees bekomen. In deze regio werd dat klaar gemaakt bij Verburg. Verschillende slagers gingen tegen vergoeding daar het vlees uitbenen. Kuitwaard was in de regel ook van de partij en verdiende er een leuke boterham mee Voor geldzaken was hij eens bij de RABO-bank. Deze was toen nog bij Frans Spaan aan huis. Achter een bureau zat een nog vrij jeugdige jonge man. Door zijn werk bij de post wist Kuitwaard wel iets van bankzaken en bankberichten bestudeerde hij trouw. Op het voorstel dat men hem toen deed, rea geerde hij met de luide roep: "En daar neem ik geen genoegen mee" en tegelijk gaf hij met zijn hand zo'n dreun op het bureau dat dit, tegen zoveel geweld niet bestand, als een pudding in-elkaar-zakte Nog een tekenend voorval: Een nieuwbouw-vrouwtje kwam de winkel binnenstappen: "Slager, 3 ons magere runderlappen, heel dun gesneden en in vieren De reactie van Kuitwaard: "Voor zoiets grijp ik mijn mes niet. Weet je, wat jij moest doen Gauw naar de Kijk-Grijp gaan Na Kuitwaard was er eerst JAK LAAN en is er nu NIK BURGER slager. DE PEE een familiebedrijf.Bovenweg 84-86. Omdat hij niet sterk genoeg was voor het akkerwerk, begon 'opa' oftewel L. de Pee sr. een manufacturen zaak in StMaarten. Al gauw marcheerde de zaak vrij goed. Wel moest er -113-

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Klin - Sint Pancras | 1996 | | pagina 115