-87-
er in en een stuk Palmolive-zeepWat een weelde
Wij moesten het al heel lang doen met een derde deel
van een stukje Sunlightzeep per week en daarmee moes
ten we de patiënten wassen.
Ook zaten er tabletjes in om water te zuiveren, eer-
ste-hulp-artikelen zoals verband, mercurochroom en
pleisters, maar ook een reep chocola. De hoofdzuster
was bang dat wanneer de Duitsers terug zouden komen en
dit vinden, zij dan respressaillemaatregelen zouden
nemen en wilde dat alles terug werd gebracht.
Of dit ook is gebeurd Het rook af en toe nog wel
eens naar echte zeep...
Ook was de hoofdzuster te voorzichtig toen wij een
Tommy zagen in de bosjes tegenover ons paviljoen. Heel
omzichtig wisten we hem in de linnenkamer te krijgen
en daar gaven we hem de kleding van een patiënt. We
keken onze ogen uit, toen we zijn uniform zagen met al
die zakken met daarin allerlei handige apparaatjes.
Plotseling kwam de hoofdzuster binnen, zij had overleg
gepleegd met de huismeester en die ging er vanuit dat
een krijgsgevangene niets mocht worden aangedaan, dus
bracht hij hem persoonlijk naar het hoofdkwartier van
de Duitsers.
Heel jammer
Toen de Duitsers weer aan de macht waren, kwamen er
een stuk of tien militairen aan de tuinpoort. Ze had
den gezien dat er iets op een kruiwagen was vervoerd.
Sluipend langs de bomen kwamen ze bij de zaal, waarin
één, zeer zieke patiënt lag, die ik juist aan het hel
pen was. Meteen nadat de deur was ingetrapt, werd er
een pistool om de hoek gestoken. In mijn beste Duits
maakte ik hen duidelijk dat hier geen Tommy's waren
verstopt. Toch doorzochten ze het gehele huis, maar ze
vonden niets en dat kon ook niet. Op de kruiwagen was
een grote gamel met drinkwater vervoerd, dat enkele
patiënten uit het dorp hadden opgehaald.
Na hevige gevechten, die enkele dagen duurden, werden
de Tommy's bij ons weer de baas en drie dagen daarna
hadden de Duitsers het weer voor het zeggen. De be
schietingen werden steeds heviger en gingen ook
