-85-
Toen we teruggingen met onze dikke buik, stond de
trein op 't punt van vertrek. We holden er naar toe.
Dat moet wel wat opvallend zijn geweest, in ieder
geval maakte het ons nerveus. Tijdens de reis was er
kontróle op de persoonsbewijzen. Dat was een goede
test voor onze vervalsingen, zoals later bleek. Wij
waren de zwangere echtgenotes van de jongens.
In Arnhem misten wij ons 'contact' Vandaar dat we,
moe van de spanning, in een plansoentje op een bankje
gingen zitten. Eén van de jongens wist daar een villa,
waarin men nog telefoon had. Vandaar uit belde hij
naar iemand, die door de Duitsers met een auto was
begunstigd.Later is hiervan nog meermalen gebruik
gemaakt. Een dubbelspion Wij wisten niets van per
sonen noch hun werkelijke namen, alles vanwege de
veiligheid)
De bonkaarten kwamen tenslotte veilig bij Joop te
recht
Wij waren de bonkaarten nog maar net kwijt, toen er
telefoon voor mij wasin verband met verraad moest
een Joodse onderduikster naar de pastorie in Heelsum
worden gebracht. De hoofdzuster leende mij haar fiets
voor mijn 'vrachtje'
Er werd druk gevlogen, daardoor was de tocht over de
hei voor ons héél angstig, maar we kwamen veilig op
ons adres
Meteen na onze aankomst was daar een vergadering van
het verzetOndertussen merkten we dat het aantal
vliegtuigen steeds groter werd. Het afweergeschut kwam
in actie want Arnhem werd gebombardeerd. Veel bommen
vielen op de spoorbaan, ook zagen we dat ze op de hei
de terecht kwamen, daar waar wij een half uur eerder
nog fietsten.
Aan mij werd gevraagd om "mijn onderduikster" naar
Eist te brengen. Maar....mijn dienst begon om één uur
en dat ging voor. (Hoe het wegbrengen van die onder
duikster is opgelost, heb ik later nooit gehoord)
De terugweg uit Heelsum was moeilijk. Aan de rookplui
men, die boven de bomen uitkwamen, kon ik uit de verte
reeds zien, dat er paviljoens op het inrichtingster-
