-59-
soldaten. Zij willen bescherming door middel van een
aarden wal aan de buitenkant van de garage. Kunnen
jullie dat niet even doen
Met een driewieler-kar reed Jan zand uit de omringende
tuinen naar de garage
Die soldaten zijn daar enige tijd gebleven, toen ver
dwenen ze weer. Jan herinnert zich nog een dikke Duit
se soldaat, Willy geheten. Een aardige vent, tegen hem
kon je alles zeggen. Hij wilde liever dat vandaag de
oorlog voorbij was in plaats van morgen.
(Achter in de garage stond een keukenwagen. Er behoorden drie
Duitsers bij, Willie, Fritz en Reingold. Hem noemden wij 'Opa' en
dat vond hij niet leuk)
Ook werden paard en wagen van Meereboer gevorderd om
munitie uit een pakhuis aan het Ritsevoort te Alkmaar
te halen en te brengen naar de kustMet een wagen op
luchtbanden ging het naar Bergen aan ZeeDaar werd
het overgeladen op driewieler-karren en deze brachten
het door de duinen naar de bestemde plaatsen.
Piet Leering had een stuk rietbos en liet 's winters
dit riet maaien en tot bossen binden. Een Nederlandse
aannemer gebruikte het riet voor de duinbescherming,
(tegengaan van het wegstuiven van zand en bevorderen
van de duinvorming) Jan van Horick moest het riet
naar de kust brengen. Voor de doorsnee-burger was de
kuststrook verboden gebied, alleen zij die in het
bezit waren van een speciale pas mochten daar komen.
Na het lossen van de vracht, at Jan meestal bij de
Duitse soldaten, die in de duinen waren gelegerd. Als
retourvracht kon hij altijd wel een paar palen of
balken vinden en niemand die er iets van zei, dat hij
deze op eigen initiatief meenam. Eenmaal liep het mis,
toen werd hij bij zijn maaltijd weggehaald en moest
hij met paard en wagen meegaan naar het strand. Daar
waren een aantal lijken aangespoeld. De Duitsers zei
den dat het Tommies waren, maar het waren Duitsers. De
soldaten laadden de lijken op zijn wagen en hij moest
deze vervolgens naar een garage in Bergen aan zee
brengen
