-34-
Vaak werd er luchtalarm gegeven. Meestal liep het met
een sisser af.
Op zondag 3 oktober echter niet
We waren toen eerst, zeven man sterk, naar de bioscoop
geweest, waar "De baron van Münchhausen" werd vertoond
Na afloop gingen we een biertje drinken in een café,
waar een Nederlandse pianist speelde. Dit was erg
gezellig en tegelijk grepen we zo'n gelegenheid aan om
te kijken of er ook bekenden naar Kassei waren geko
men
Daarna moesten we per benenwagen huiswaarts.
Het weer was mooi en de sterrenhemel schitterend,
ideaal voor een wandeling. Totdat we in de verte
vliegtuigen hoorden naderen en de sirenes begonnen te
loeien, luchtalarm
Aan alle kanten begonnen zoeklichten de lucht af te
tasten. Luchtafweerkanonnen begonnen te schieten.
Als het zover was, moest je zorgen onderdak te komen,
want alles wat men eerst de lucht injoeg, kwam later
weer naar beneden.
De vliegtuigen gooiden lichtkogels uit en we wisten
dat er dan ook bommen gingen vallen.
De soldaten liepen achter de zoeklichten vandaan, maar
vergaten ze te doven. Hollend zochten we een schuil
kelder. We kwamen onder het kantoor van een gasfabriek
terecht. We werden als het ware de kelder ingeblazen.
Opnieuw braken spannende en angstige momenten aan.
Overal om ons heen vielen de bommen.
Na afloop van het bombardement moesten de mannen naar
buiten gaan, vrouwen en kinderen moesten binnen blij
ven
Wij gingen op weg naar huis. Hier en daar waren grote
brandhaarden. Ook huizen die bij onze fabriek behoor
den, waren getroffen door brandbommen. We moesten
helpen blussen. Een moeilijk karwei. Want naast het
gas, waren ook waterleiding en elektra uitgevallen.
Voor dit soort noodgevallen had men ijzeren bakken met
3 tot 4 kubieke meter water klaar staan. Dit werd er
met emmers uitgescheptIn de emmer werd een soort van
fietspomp gezet en dan maar pompen. Het resultaat was
gering: de derde en vierde verdieping brandden geheel
uit
