Ik sta pal achter die officier, en zie dat hij staat te bibberen op zijn benen. Onvergetelijke momenten. Wij zijn in die tijd zelf ook gelegerd in een barakkenkamp, maar helemaal voorbij het eind van de Westerweg, in het Heilooër bos, bij de Kattenberg. Daar heb ik eens op wacht gestaan met een bazooka aan de schouder; niet bepaald het ideale wapen daarvoor. Ik had trouwens geen granaten om even tueel af te kunnen schieten. Aaf Konijn, een koerierster wier man, Jan 1 of 2, door de moffen was gepakt en gedood, was heel sceptisch wat betreft de onderlinge solidariteit. Och Charles, straks is iedereen alles en iedereen vergeten. Niets blijft er over van al het mooie dat wij ons nu voorstellen. Ik vond dat wel erg pessimistisch; maar achteraf gezien sloeg ze de plank niet ver mis. Een fijn idee is, dat zij toch nog in de laatste jaren van haar leven door verzetsvrienden is opgedoken uit haar benarde omstandigheden, en goed werd gehuisvest. Dat vertelde Cor Schouten mij, in '94. Later na de bevrijding wordt aan de groep van Jaap Zeeman opgedragen de wacht te betrekken in de Duitse radarpost Salzhering, in de duinen ten zuiden van den Helder, aan de Barakkenveldweg. Voor het in stand houden van deze belangijke en technisch ongewoon interessante en voorlijke installatie, staan twee Duitsers met hun leven borg. Wij vervangen er de Canadezen waarvan we de voorraad eten overnemen. De rijstebrij met gedroogde abrikozen, waar wij ons de eerste dagen dankbaar en gulzig op werpen, begint al gauw keel uit te hangen. Dit eten wordt bereid in de grote, met roestvrijstalen electrische keukeninstallaties en in de eetzaal verorberd. We moeten iedere maaltijd op de van de Duitsers geerfde Esskarte laten afstrepen. Alles is natuurlijk onder gronds. Wij slapen op stapelbedden in de bunkers. Sommige ervan zijn luxueus ingericht, met Perzische tapijten op de vloer, verlichte vitrines met kristalwerk en schilderijen aan de wand, luchters aan het plafond. De kleer makerij hangt vol met spiksplinternieuwe uniformen, in de schoenmakerij staan, nog leerkleurige even nieuwe Stiefels. Die lokalen dienen voor ons als souvenir-mijn. Het complex bestaat uit behalve een groot aantal manschappen-bunkers en de bijbehorende gedeeltelijk al genoemde voor het levensonderhoud noodzakelijke inrichtingen, ook nog uit de technische installaties. De bovengrondse enorme Mammuth-antenne (vanuit Sint-Pancras te zien) en een paar oriêntabele cirkelvormige antennes vallen het meest in het oog. Onder de grond bevinden zich de bedienings- en ontvangstposten. In een grote bunker staat een op glas geplakte kaart van de kop van Noord-Holland. Het is door het personeel met spotjes mogelijk op die kaart de positie van geallieerde vliegtuigen - via de radarinstallatie bekend - en Duitse nachtjagers te materialiseren. Op deze -228-

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Klin - Sint Pancras | 1995 | | pagina 234