-107-
Eerst werd een bescheiden aantal vervaardigd maar la
ter, toen De Vrije Pers werd opgericht, klom de oplage
tot 1500 stuks per dag. Zelfs in Den Helder hadden we
"abonnee's"die via een agent (geen politie) van een
exemplaar werden voorzien.
Ook kwamen extra edities uit, bijvoorbeeld op 19 april
1945, met als belangrijke nieuws: "de Wieringer meer
onder water"
Ik verzorgde alle luisterbeurten, ook op zondag, maar
dan alleen thuis, zodat je steeds gebonden was. Een
dag verzuimen kon dus niet, je was elke dag in touw.
Spannend maar toch mooi werk.
De Vrije Pers werd gemaakt op het kantoor in Alkmaar,
waar ik werkte en waar we de beschikking hadden over
een goed radiotoestel. De direktie was op de hoogte,
maar liet daarvan niets merken; we konden ongestoord
onze gang gaan. Hulde
Hoe langer de oorlog duurde, des te nijpender werd het
gebrek aan de benodigde materialen (stencils, papier,
inkt en een goede stencilmachine, voor de vermenigvul
diging) Dank zij goede relaties konden we blijven
draaien, ook al was het papier soms van een bedenke
lijke kwaliteit.
Ongetwijfeld hebt u intussen begrepen, dat het lang
niet altijd gemakkelijk ging. Ook waren er vaak razzi
a's en was het oppassen geblazen voor verraders.
Je werd in die tijd al brutaler en durfde risico's te
nemen. Zo herinner ik mij een middag dat ik van Alk
maar via Oudorp naar huis fietste met in mijn fietstas
een hoeveelheid "illegale spullen". Vanuit de verte
ontwaarde ik bij de R.K. kerk in Oudorp twee Landwach-
ters (N.S.B.-ers) - Nederlanders, die voor de Duitsers
o.a kontrolewerkzaamheden uitvoerden -. Nu kon ik twee
dingen doen: 1) De veiligste manier was om te keren en
langs een omweg via Koedijk/ Koedijkerpad naar St.Pan-
cras te gaan, 2) door te rijden met alle risiko van
dien
