-39-
Van het stoomtrammetje naar Haarlem waren nog lang na
diens verdwijning de rails over, langs de Kennemer-
straatweg in Alkmaar.
Naar Amsterdam kon je toen, behalve met de trein, die
eerst nog stoomtrein was, maar elektrisch begon te
worden, ook met de Alkmaar Pakket. Die raderboten ver
trokken van de Kostverlorenkadeschuin tegenover het
accijnstorentje in Alkmaar en voeren door het Noordhol
lands Kanaal.
Het nam wel een paar uur in beslag, maar dat was geen
groot bezwaar omdat men nog niet zo'n verschrikkelijke
haast had als nu.
Daar aan de Kostverlorenkade was ook het Alkmaarse
zwembad; een houten constructie, met kleedhokjes en
grote bakken in het kanaalwater, dat toen nog schoon en
helder was. Ik leerde daar zwemmen van meneer Roggeveen.
Die werd in de oorlog, omdat hij in het verzet zat, door
de Duitsers doodgeschoten. Dit zwembad werd opgedoekt
toen 'de Overdekte' in de buurt van de Grote Kerk was
gebouwd. En misschien had het ook al wat bezoekers
verloren door het Karperton zwembad en het Pesies'
natuurbad, die richting Bergen waren aangelegd.
De verkeersborden waren nog niet zo overtollig als nu.
Voor de smederij van Modder, aan het Kerkplein, plaatste
de ANWB in het begin van de dertiger jaren een blauw-wit
diagonaal-gestreepte paal, met aanwijzing richting Broek
en Alkmaar.
Als je uit de Kerkelaan de Bovenweg opkwam, stond er aan
de rechterkant een bord met de tekst: 'Signaal geven".
Later werd er aan het begin van het Daalmeerpad een
'paddestoel' gezet, een piramidevormige laag-bij-de-
grondse afstandsaanwijzer voor wielrijders - ook wel
fietsers genaamd.
Een fietstocht over dat Daalmeerpad was, voor ons snot
neuzen, een lekker avontuurtje, met al die te nemen
bruggetjes. Op een ervan, die een zijdelingse aftakking
had naar het dijkje van de Daalmeer, stond een bordje
met de tekst: "Hier afstappen!" Grapjassen hadden de s
doorgestreept. Toen dus ook al.
