-27- Maar..er moet iets gedaan worden: Klaas is gepakt en lijkt wel aan het doordraaien. Ik stel voor dat we zo gauw mogelijk naar Jaap Zeeman, onze sectiekommandantgaan. Die zal wel beslissen wat er gebeuren moet. En daar vertrekken we dan, Wim en ik. Door het slaapka merraam glippen we naar buiten. Want de deur is onvei lig, omdat de mof nog te dicht in de buurt is. Nu begint een pracht van een sluiptocht, dwars door de akkers, via Wims huis, waar hij even vertelt wat er aan de hand is, naar Jaap. Maar bij nader inzien gaan we maar naar Jaaps vader, een vrij oude man, maar vol geestdrift voor het werk van zijn zoon en diens jongens. Hoeveel kilometers zal hij niet afgelegd hebben op zijn oude fiets met massieve banden, om berichten en soms nog wel eens iets anders, over te brengen. Hij is dadelijk klaar om te helpen. Het oude karretje wordt van stal gehaald en daar 'hobbelt' de ouwe naar zijn zoon. Wij wachten in de huiskamer. Het is vrij koud en al aardig laat geworden, het loopt al tegen elven. Aries vrouw, die ziek op bed ligt, zegt dat we de boter hammen, die klaar op een bordje eigenlijk op de ouwe liggen te wachten, wel kunnen opeten. Wat we dan ook grif doen, want in die dagen lagen de boterhammen niet erg dicht gezaaid. Na een half uurtje komt de ouwe terug, met zoon Jaap, Bart Benedict en Martien Out, alle drie gewapend met een sten. Ook heeft Jaap een aantal mensen gewekt en bij de Hoornse weg geposteerd, om eventueel Klaas te bevrij den We bepraten het geval en dan beslist Jaap, dat hij de zaak wel even zal herkennen. Wij blijven wachten, het duurt nogal lang voordat Jaap terugkomt. Maar dan is hij er weer. En met watvoor bericht Klaas ligt alweer op één oor en er is geen mof meer te bekennen Maar nu weten we wat er eigenlijk gebeurd is, dat heeft Jaap van Klaas gehoord:

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Klin - Sint Pancras | 1994 | | pagina 29