-27-
Maar..er moet iets gedaan worden: Klaas is gepakt en
lijkt wel aan het doordraaien.
Ik stel voor dat we zo gauw mogelijk naar Jaap Zeeman,
onze sectiekommandantgaan. Die zal wel beslissen wat
er gebeuren moet.
En daar vertrekken we dan, Wim en ik. Door het slaapka
merraam glippen we naar buiten. Want de deur is onvei
lig, omdat de mof nog te dicht in de buurt is.
Nu begint een pracht van een sluiptocht, dwars door de
akkers, via Wims huis, waar hij even vertelt wat er aan
de hand is, naar Jaap.
Maar bij nader inzien gaan we maar naar Jaaps vader, een
vrij oude man, maar vol geestdrift voor het werk van
zijn zoon en diens jongens. Hoeveel kilometers zal hij
niet afgelegd hebben op zijn oude fiets met massieve
banden, om berichten en soms nog wel eens iets anders,
over te brengen.
Hij is dadelijk klaar om te helpen. Het oude karretje
wordt van stal gehaald en daar 'hobbelt' de ouwe naar
zijn zoon.
Wij wachten in de huiskamer. Het is vrij koud en al
aardig laat geworden, het loopt al tegen elven.
Aries vrouw, die ziek op bed ligt, zegt dat we de boter
hammen, die klaar op een bordje eigenlijk op de ouwe
liggen te wachten, wel kunnen opeten. Wat we dan ook
grif doen, want in die dagen lagen de boterhammen niet
erg dicht gezaaid.
Na een half uurtje komt de ouwe terug, met zoon Jaap,
Bart Benedict en Martien Out, alle drie gewapend met een
sten. Ook heeft Jaap een aantal mensen gewekt en bij de
Hoornse weg geposteerd, om eventueel Klaas te bevrij
den
We bepraten het geval en dan beslist Jaap, dat hij de
zaak wel even zal herkennen. Wij blijven wachten, het
duurt nogal lang voordat Jaap terugkomt.
Maar dan is hij er weer. En met watvoor bericht
Klaas ligt alweer op één oor en er is geen mof meer te
bekennen
Maar nu weten we wat er eigenlijk gebeurd is, dat heeft
Jaap van Klaas gehoord: