-36- veel mee te maken, daar mijn vader visserman was. Bin- nenvisser heette dat. Iedere sloot en vaart kende hij door en door. Ook hadden wij, zijn drie zonen Jo, Jan en Cor er mee te maken. Want mijn vader had zeker vier tot vijf hon derd eenden. Die mochten iedere avond uit het grote eendenverbli jf los en hadden dan de vrijheid om te zwemmen en voer te zoeken. Maar 's morgens waren de eenden weer thuis, want dan werden zij gevoerd met mais. Maar enkele eenden bleven liever in de vrijheid zonder mais. Dan moesten wij, de drie jongens 's morgens om vijf uur op en gingen we in de snelle roeiboten, die mijn vader zelf maakte, de achterblijvers ophalen. Want anders gingen ze op de akkers en aten dan van de jonge andijvieplantjesOok gingen ze graag een akker met jonge erwten met een bezoek vereren en aten er dan van. Als dit bekend was, ging mijn vader met gaas de lage akkers beschermen. Veel werk hoor. Maar over een jaar gerekend leverde het toch kwartjes op tussen de dubbeltjes Wij moesten zo vroeg op omdat de akkerbouwers altijd 's morgens om zes uur naar hun akkers gingen. Veel met de gewone schuit en kloet, maar later ook met motorboten. Voor die tijd moesten de eenden thuis zijn anders lukte het niet meer door het drukke verkeer van de vele boten Omdat we alle dagen, weer of geen weer, moesten roeien, werden die roeispieren geweldig ontwikkeld. Toen ik later in Amsterdam in aanraking kwam met mensen van een roeivereniging waren ze verbaasd over m'n roei- vermogenZe wilden me graag als lid hebben om aan wedstrijden mee te doen. Thuis had m'n vader een groot deel van z'n woonerf als woon- en verblijfplaats voor de eenden ingericht. Si- naasappelkisten met stro en gras er in en riet ervoor waren prachtige nesten om er eieren in te leggen en soms mochten zij ze ook uitbroeden. Zo bleef het aantal op peil ondanks dat er jaarlijks van werden verkocht. In eerste instantie ging het om de eieren. Die moesten we alle dagen uit de nesten halen en werden dan naar de veiling gebracht. Meestal hadden we voor de school begon al veel werk gedaan. Maar het was bittere noodzaak om te overleven in de beruchte dertiger jaren.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Klin - Sint Pancras | 1993 | | pagina 38