-72- Zij is een uitloozing van den Rhijn. 't Waarschijnlijkst is, hoewel van haare bouw de tijdstip in vergeeting is begraven dat zij hier heeft gestaan en dat haar haven naar Petten tot aan zee was uitgestrekt. Schoenmaker denkt dat toen de Romeinen verdreven waren de Friezen de stad zonder meer hebben overgenomen en sterk gemaakt hebben tegenover de Franken. Het kan' zijn dat het einde te maken heeft gehad met het dichts lippen van de haven, wat heel begrijpelijk was toen in de elfde eeuw zand stormen langs de zee de duinen maakten. In zijn vers heeft Schoenmaker het over een schipper, die de ingang van de haven niet meer kon vinden: Het gat is toegestopt door 't stuiven en verzanden Een schipper in dees schuilplaats dacht te landen maar t gat niet vond hetgeen hij in zijn kaart geteekent zag en dat hij toen vervaart voor schipbreuk tot zijn volk dus sprak, vol vreezen Is 't mogelijk Hier moet een haven weezen of deze kaart is valsch. Het spreekwoord is "de kaart is valsch, noch in geheugenis" Dit is 't voornaamste dat ik U kan toonen van de oudste stad der kleene Vriezen, Vroonen. Er is dus iets geweest wat men liever totaal wilde vergeten, maar wat echt niet kon. In de oude stukken wordt na 1303 niet meer van Vroonen gerept. En voor die tijd was er niet veel concreets van te vertellen. En toch, gezien deze gegevens, is er iets geweest. Maar wie kan er meer van vertellen Als de schriften zwijgen, moeten de stenen spreken. In deze geest wil dat zeggen: zoek naar oude sporen van deze stad in de grond- het zal wel moeilijk zijn, daarvan ben ik overtuigd maar ook ben ik ervan overtuigd dat men wat kan vinden. Omdat naar de stenen wordt geluisterd zijn er na de oorlog overal groepen ontstaan die zich bezig houden met het grondonderzoek. "Oud West Friesland", denkeua dat 1t-tot de eerste woongebieden van het land behoorde, heeft bij haar ontstaan tegelijk een archeologische werkgroep in het leven geroepen en deze heeft een geschiedenis kun nen schrijven over een zeer arbeidzaam leven in deze streek. Oudheidkundige, plaatselijke verenigingen hebben, omdat ze zoveel mo gelijk willen weten, veel werk gemaakt van archeologische afdelingen

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Klin - Sint Pancras | 1991 | | pagina 74