-50-
De raadsleden vonden het maar een vreemde zaak: Van Hogerhand werden
maar allerlei voorschriften gegeven, welke de gemeente echter wel
op hoge kosten joegen - in hun ogen onnodige kosten, maar ja, de wet
schreef het voor, zo zeiden de heren van de raad en ze moesten dus
wel
Het werd de leden van de raad spoedig duidelijk dat nieuwbouw wel eens
voordeliger zou kunnen zijn dan verbouw.
Raadslid Kloosterboer zei o.a.: "De veranderingen die aangebracht moe
ten worden zijn zo groot, ik zou zeggen, bouw maar een nieuwe school
en laat die oude school ook staan en maak daar dan een gymlokaal van'.'
De raad vond dit een heel goed voorstel en was het er dus roerend
mee eens
Want. .enkele maanden eerder was bij de raad de vraag van TURNLUST
gekomen om de bouw van een nieuw gymnastieklokaal. Andere verenigin
gen steunden dit verzoek, mits zij die ruimte dan voor hun vergaderin
gen mochten gebruiken
Caféhouder gerritse had er ook een verzoek bijgevoegd, namelijk:
"Raad, leen mij renteloos 1000,-- dan vergroot ik mijn zaal en help
daarmee Turnlust en de andere verenigingen uit de problemen."
Zag Gerritsen hier kennelijk brood in, de raad niet. De meerderheid
zei: Nee.
Maar deze oplossing: Nieuwbouw van een christelijke school en de oude
school benutten voor gymnastiek- en vergaderruimte, ja, dat sprak
de vroede vaderen aan. Met algemene stemmen werd hiertoe besloten.
Wie het initiatief nam, is me niet duidelijk geworden.
Doch enkele dagen later meldde de Nieuwe Langedijker Courant onder de
kop "PROTESTVERGADERING TE SINT PANCRAS" dat de Pancrassers
per BEKKENSLAG waren opgeroepen om deze vergadering te bezoeken
en dat zo'n 30 personen aan deze oproep gevolg hadden gegeven.
Op het bestuur van de bijzondere school had men niet zoveel kritiek,
veel meer op de raadsleden. Dat schoolbestuur wilde uitbreiding,
wel dat was nodig. Dit was ook het oordeel van meester Engel van de
Openbare school. Maar dat de raad die uitbreiding zomaar veranderde
in nieuwbouw, hetgeen betekende: een fikse schuldenlast, die de
gemeentenaren weer gezamenlijk zouden moeten opbrengen, daarover was
men verontwaardigd.
Hoe hoog de bouwkosten precies waren, wist men niet. Want dat had
de raad in een besloten zitting behandeld. En dat geheime gedoe
deed de bezorgdheid alleen maar toenemen. De heren raadsleden,
versterkt met die onderwijs-inspecteur laadden maar lasten op de
schouders van de burger
