-48- 5 Zijn bloemenvelden zijn bekend door Flora's kinderen: Men ga gerust er heen en niemand zal u hind'ren. Zijn in het groen verscholen kerk met grote wijzerplaten, Staat vis a vis 't Gemeentehuis, - waar veel valt te bepraten. 6 Maar ik veronderstel dat velen, die dit lezen, Wel op de hoogte zijn hoe 't daar gesteld zal wezen. Eens werd de wens geuit, k weetniet of 't viel te loven, De raadzaal zou vergroot en 't schoolhoofd zou naar boven. 7 Dit voorstel eens gedaan, - ik meen wel door Van Kampen, Wist hij, - hoe goed bepleit, - er toch niet door te dampen. Zo is het schoolhoofd dan, - t zij dad'lijk toegegeven In overdrachtelijke zin - "laag bij de grond gebleven'.' 8 De raadzaal, waar 't verstand tussen vier wanden troont, Waar wijsheid, kloek beleid, de vroede vaad'ren loont Met twee lood zilver, - zo dikwijls zij vergad'ren, - Weerklinkt nog van 't geluid der zeven vroede vad'ren. 9 Wanneer hun geestig woord, verspreid naar allen kant, Verschijnt in een verslag der Langedijker Krant, Dan ziet de burgerij, nieuwsgierig en bewogen, In haar verwachtingen zich nimmer toch bedrogen. 10 Hier mag de lofbazuin toch vrijelijk gestoken. Is men er steeds op uit elkander te bestoken, In Sint Pancrasser Raad - ik spot er heus niet mee, Leeft men in harmonie, - daar is 't pais en vree. 11 Alleen één klaverblad maakt wel eens capriolen; 't Zijn tweemaal K. en Sch. ik zeg 't u onverholen. Heer preases van de Raad, - zich voelende op 't kussen, Weet opgekomen stormpjes heel vaderlijk te sussen. 12 Twee houders van de Wet flankeren aan zijn zij, Staan, zo 't wezen moet, de Burgervader bij; Nog twee, die ik niet noem, bewaren met hun beiën 't Evenwicht, - en zijn - d'onzijdige partijen. 13 Zo wentelt, draait en rolt het dorpsleven henen. Slechts eenmaal opgeschrikt door schade in de venen. Het windje luwde gauw, - en nog te juister pas, Werd alle turf besteld - nog voor het winter was.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Klin - Sint Pancras | 1990 | | pagina 50