-41- senfabrieken. Hoofdzakelijk slabonen en kool. Ook had hij een fabriek voor het maken van slabonenplukmachines en kool snijmachinesSlabonen of spercibonen plukken met een machine, de techniek staat voor niets. Ik heb het gezien en het ging prima en Gerrit is er rijk mee geworden. In 1937 werd Jaap geboren en ons gezin was comnleet. Toen was de moeilijkste tijd voorbij, de handel begon zich wat te her stellen. Er werd nog wel groente vernietigd, ook was er nog veel werkloosheid, maar door de steuntoeslagdie van hogerhand werd ver strekt kwam er toch iets meer koopkracht. Duitsland werd opgescheept met een Nationaal Socialistisch regiem. Door de zware oorlogsschulden van 1914-1918 was Duitsland lamgeslagen. De Duitse Mark was waardeloos. Bij een kistje sigaren kreeg je een biljet van 100.000 mark cadeau. Dan merk je wat geld en inflatie be tekent De gulden was keihard en met goud bedekt. De mark een vodje papier. Maar zowel de Nederlandse als de Duitse bevolking had geen koopkracht. Hitier gaf de Joden de schuld van de slechte toestanden en beloofde de mensen een machtig Germaans rijk. Zij als Duitsers van een zuiver Germaans ras waren uitverkoren als het Herrenvolk. Anderen hadden hen beknot en hadden ervoor gezorgd dat ze te kort Lebensraum hadden. Het was allemaal massa-suggestie, maar de tijd was er rijp voor en de domme massa is dan gemakkelijk te bespelen en kan zo worden tot een gevaarlijk instrument. Maar laat ik niet op de zaken vooruitlopen. Hier ging het schijnbaar iets beter. Met subsidie en bonnen (waarmee o.a. goedkoop vlees kon worden gekocht) werd de'grootste armoede opgevangen, maar hiermee kon geen crisis worden bestreden. Wij konden leven, en daar was alles mee gezegd. Met hard werken kon ik de rente opbrengen. Moeder maakte zelf kleding, verstelde die, stopte kousen en keerde elk dubbeltje om: dat is het voordeel als je uit een gezin komt waar men van weelde geen weet had We bespraken alles samen. Wat we konden uitgeven voor het gezin en voor het bedrijf. Een extraatje voor St.Nicolaas of een verjaardag was er altijd wel uit te peuren. Dat alles maakte dat je een hechte samenleving had. Zo wisten we het te redden en ik bleef zelfstandig door de hulp van mijn vrouw. Er waren ook andere gezinnen. Ze stonden in het krijt bij bakker, sla ger of kruidenier. Zo ook Aaltje. Slager Jan le Clerk had haar al een tijdje geborgd, maar dat kon zo niet doorgaan. Jan zei tegen haar: "Nou moet je eens goed luisteren Aaltje. Dit kan zo niet langer.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Klin - Sint Pancras | 1989 | | pagina 43