HERINNERINGEN UIT HET LEVEN VAN PIET SCHUIT.
Irt de vorige Klin werd verteld hoe Piet Schuit zijn vroe
ge jeugd beleefde in het nog erg kleine St.Pancras van
vlak na de laatste eeuwwisseling. Wie en hoe zijn groot
ouders waren in een tijd toen het dorpse buurten nog de
plaats vervulde van onze (kabeltelevisieover de ont
kerkelijking en een beginnende techniek.
Evenals verleden jaar wijzen we er op dat dit persoonlijke
herinneringen zijn. Iemand uit ons dorp beleefde het zó.
Hij onthield datgene, wat het meeste indruk op hem maakte.
En hij beleefde en bezag het vanuit zijn levensvisie.
Dat kan bij lezers zowel, instemmend geknik als gefronste
wenkbrauwen te weeg brengen.
Als bestuur van de vereniging "oud Sint-Pancras" hopen
we dat het lezen van deze herinneringen mag leiden tot
een beter begrip van bepaalde mensen in een bepaalde tijd.
Of, zoals hij zelf schreef: "Als wij er niet meer zijn, lees
dan dit verhaal nog eens. Misschien hebben jullie er iets
aanV
Tijd
Het is lang geleden
mijn jeugd, het spel
in mijn herinnering.
Zo kort, één dag,
een flits.
Toch lang geleden.
Wat is tijd
De ocrlog 1914 - 1918.
Ik was 14 jaar oud toen er geruchten gingen over een oorlog tussen
Duitsland en Frankrijk.
Omdat de Duitsers via Nederland en België Frankrijk wilden binnen
vallen, werden alle dienstplichtigen gemobiliseerd. Gelukkig bleef
Nederland vrij van die invasie en bleven wij neutraal.
Waarom de toenmalige Duitse keizer Wilhelm zo nodig die oorlog te
gen Frankrijk moest voeren, wist ik niet. Tenslotte was ik amper 15
jaar oud. En nog weet ik nooit zeker de achtergronden, waarom lan
den en volken zo stom zijn om een oorlog te voeren. Het volk wordt
opgehitst (hersenspoeling) Die ander is de vijand en de overwinnaar
heeft gelijk.