QiNSHA& D*nsdag 28 sePfc* i97i.
0£ GEHELE'; DaG'Ï tweede Kamer.
-28-
volkDaar kon hij staaltjes van vertellen. Want de afgelopen zomer
had hij in het ziekenhuis gelegen.
En op een broeierige avond begon het te lichten. Tegen een zuster
zei hij: "Ik denk dat we een buitje krijgen'.'
"O nee hoor',' zei de zuster, "de lichten die U ziet zijn afkomstig van
passerende fietsen, waarvan de lantaarns naar binnen schijnen".
Nou, meteen daarop, een klap, geweldig, het hele ziekenhuis rammelde..
Ik zei: "Zuster, daar heb je weer zo'n fiets."
En Wullem had ook notitie genomen van de leuzen, die er overal in het
dorp te zien waren. De mooiste had hij gelezen op het rugdoekje van
buurvrouws hond. Daarop stond namelijk vermeld:
""It ken me niks verrekke,
ik leit me niet door Alkmaar dekke.""
Protestvergader ingenhoorzittingendebat-avonden.
Het leidde uiteindelijk tot
,j Behandeling van het annexatie-wetsontwerp
u Met bussen vol trokken de dorpelingen
naar Den Haag.
Zeker duizend Pancrassers en Koedijkers
liepen in optocht door de residentie.
Op naar Het Binnenhof.
v Onder hen de vrouw van dominee Dijk.
Met een kind, nog weinig meer dan een
.baby. Getooid met een grote slab, waarop
De middenstand geeft eveneens acte «r
de présente in Den Haag. En ais stond: Ik lust geen Alkmaar se kaas.
iedereen buiten het dorp verkeert,
is het moetiyk iemand te vinden om En overalwas het thema: Nooit bij Alkmaar,
op de winkel te passen. Br Waren trekkers met opleggers,
waarop kippen en konijnen.
Zwaaiende en toeterende kinderen.
Andere wagens met vruchten van het land: kool, prei en andere groente
soorten.
Verder: ponies, geiten, paarden.
Daartussen, in ordeloos eindeloos lijkende rijen al die Noordhollandse
plattelanders, van leerplichtigen tot a.o.w.-ers.
Strijdliederen, melodiek geleend van de Watergeuzen voor Den Br iel.
En yells, in fel staccato" Als één man pleiten wij,
kamerleden, laat ons vrij'.'
Aldus het Dagblad "Trouw" van 29 sept. 1971.
«35