Een kleine dissonant ontsiert de geschiedenis van het monument. Dit gedenkteken was nog maar net gebouwd en overgedragen aan de drie gemeentebesturen, of er kwam een brief van de Minister van Onderwijs. Zijn brief behelsde in feite deze inhoud: "Jullie zijn erg stout geweest. Jullie hebben zo maar een monument gebouwd. Dit hebben jullie helemaal niet aan mij gevraagd en dat hadden jullie wel moeten doen. Voor ik.jullie dan toestemming had gegeven, had ik jullie aanvraag en vooral jullie bouwtekening laten beoor delen door een speciale commissie. Deze commissie heeft later het monument van St.Pancras bekeken. En men stelde al gauw vast, dat men het niet mooi vond. Eigenlijk moest het weer verdwijnen. Burgemeester Jacob Kroonenburg berichtte daarop de Minister: Het monument staat er. En dat het er staat is te danken aan een spontane actie van de bevolking. Iedereen hier waardeert het en vindt het mooi. Komt U zelf ook maar eens kijken. De nabestaanden van de hier gevallenen waarderen het erg. En niemand zou het begrijpen, als dit weer zou moeten verdwijnen. Ondanks de negatieve adviezen van zijn adviseurs besliste de Minister: "Dit monument blijft staanV En het staat er nog. Op 15 april a.s. reeds 40 jaar. Ik hoop dat het nog lang de mensheid er aan zal herinneren wat er kan gebeuren, als de duistere machten in ons, mensen, losbarsten... Ik hoop ook dat dit monument en dit verhaal zullen helpen om de nagedachtenis aan "de slachtoffers van Sint Pancras" levend te houden. ABrandsma -42-

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Klin - Sint Pancras | 1986 | | pagina 44