Muziek en dansmet buitenattracties als 'katgooijen, zakloopen en den Haan den kop afhakken Foto uit 1921 van het Hutje aan de Zee, officieel Het Schager Wapen. Links het café, rechts het woonhuis met winkelvenster. Samenvattend is Jan Grootes tussen 1842 en 1850 een kroeg aan huis begonnen en heeft zijn weduwe die gesloten in 1874 of, door de brand, 1875. Daarnaast oefenden zij een veehoude rij uit en kluste Jan tot zijn dood in 1855 bij in diverse beroepen. Een kroegnaam heb ik niet kunnen vinden. Simon Gerard van der Haagen Op 26 mei 1862 duikt in Schagen op de in Alkmaar geboren Simon Gerard van der Haagen. Hij komt inwonen en werken bij veehouder Willem Vader in de Hoep. Van der Haagen laat als beroep noteren boer. Dat klinkt nogal parmantig voor een joch van 18. Al na zeven maanden vindt Simon een nieuwe baas in Pieter van der Oord aan de Burghornerweg, ook een veehouder. Is hij lastig? Ongedurig misschien? Hij werkt er een half jaar en gaat vervolgens, nog altijd als boer, aan de slag bij Arie Schenk op de Nes. Vindt hij daar wat hij zoekt? Ja en nee. Ja, want hij maakt kennis met dochter des huizes Sijtje, met wie hij later zal trouwen. Nee, want ook bij Arie Schenk blijft hij niet langer dan zes maanden. Meindert Kant, eveneens aan de Nes, is de vierde veehouder in twee jaar tijd bij wie Simon van der Haagen de koeien komt melken. Dan huwt hij op 30 april 1865 Sijtje Schenk en vestigt zich met haar op Nes E 1 als... tapper! Het pand is eigendom van Meijert Grootes, een zoon van de eerder genoemde Jan Grootes en Maartje Ellen. Meijert heeft dus in navolging van zijn ouders een café gebouwd, dat hij verhuurt aan Simon van der Haagen tot deze het in 1871 van hem zal kopen. Het staat aan het zuideinde van de Nes, aan de driesprong met de Lange en de Korte Snevert. Simon en Sijtje krijgen in 1866 een zoon, Thomas, en kunnen zich een dienstbode veroorloven. Van 1866 tot 1871 adverteert Van der Haagen in de Schager Courant als kastelein van herberg De Nieuwe Aanleg. Muziek en dans, met buitenattracties als 'katgooijen, zakloopen en den Haan den kop afaakken'. De zaak heeft een biljart. Van hand tot hand Negen jaar lang houdt Van der Haagen de Nieuwe Aanleg in de vaart. In 1873 doet hij de boel ('met inventaris, alles bijna nieuw') over aan Cornelis Krans. Ook die gaat aan de slag als tapper, maar hij geeft er al gauw de brui aan. Op 30 maart 1874 neemt Aaltje de Vries, weduwe van Jan Volder, de tap over. Drie jaar later volgt Arie Slikker, in mei 1878 afgelost door Dirk Johannes, die op zijn beurt na een jaar plaats maakt voor Cornelis Witlok. We vinden een tapvergunning op zijn naam en hij adverteert. Zo gaat het café aan de Nes van de ene hand in de andere. Tussen 1883 en 1897 worden voor het adres H 1 aan 21 Kakelepost_04_17.indd 21 {©J 29-11-17 16:45

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Kakelepost - Schagen | 2017 | | pagina 21